اتحادیه ها حاضر نیستند تسلیم شوند!

اسماعیل مولودی : نظری اجمالی به اعتراضات اتحادیه ای چند ایالت آمریکا – همه در جریان هستیم که قریب چند هفته است اتحادیه ها در ایالت ویکانسین در آمریکا با فرماندار و مسئولین ایالتی درگیر هستند.

 ماجرا از اینجا شروع شد که در انتخابات اخیر جمهوری خواهان اکثریت را در این ایالت و چند ایالت دیگر آمریکا بدست گرفتند. و تلاش میکنند قوانینی که موجود است را تغییر دهند. در همین رابطه فرماندار آقای اسکوت وال کر میکوشد با مقرر کردن قوانین جدید فعالیت و تاثیر گذاری اتحادیه هارا در بین مستخدمین دولتی و کارمندان محدود کند. آقای وال کر در پیشنهاد خود میگوید، باید حقوق بازنشستگان و مقرارات بازنشستگی تغییر کند ، حقوق بازنشستگان پایین آیدو شرایط و مزایایی که دارند باید کمتر گردد. در بند دیگر از پیشنهادات فرماندار ایالت ویسکانسین میگوید؛ باید کارمندان و کارکنانی که در استخدام ایالت هستند و بقول معروف آنهاییکه در استخدام دولت محلی هستند، حق بیمه بیشتری بپردازند، خدمات درمانی محدود تری داشته باشندو نیز بدلیل بحران اقتصادی موجود باید حقوقشان بالا نرود وقراردادهای جمعی اتحادیه ها محدود شود و نسبت به بحران موجود باید کلیه مزایا پایین آید. فرماندار ایالت ویسکانسین میگوید کسری بوجود فعلی 3،6 میلیارد دلار است و این را باید از طریق تصویب این قوانین جبران کرد. در این مورد نمایندگان دمکراتها به این قوانین اعتراض کردند و حاضر نشدند در رای گیری شرکت کنند. آقای وال کر احتیاج داشت که فقط یک نماینده دمکرات در پارلمان ایالتی و رای گیری شرکت کند، بعد میتوانست قوانین پیشنهادیش را به تصویب برساند. اما از آنجا که کلیه نمایندگان دمکرات محل را ترک کردند هیچ نتوانست رای آنهارا بگیرد بلکه به پلیس دستور داد که نمایندگانی که سالن را ترک کرده اند به سالن برگردانده شود.نشان به این نشان نهپلیس دخالت کرد و نه نمایندپان دمکرات از تصمیم خود سر باز زدند( البته لازم به یاد آوریست که فرماندار قانونان نمیتواند بزور کسی را به رای دادن وادرار کند).

 

در همین رابطه درست بعد از سرکار آمدن فرماندار جدید ایالت ویسکانسین اتحادیه های کارگری گوش به زنگ بودند و خودرا برای یک هماوردی با فرماندار جدید آماده میکردند. بمحض اینکه شنیدند که فرماندار همچنین قصدی دارد فورا عکس العمل نشان دادند. (لازم با یاد آوریست که در این ایالت کارمندان و کارکنان دولتی حقوقی برابر با ساعتی 26،25 دلار میگیرند و نیز سالانه 11 روز مرخصی با حقوق دارند. اما درمقابل کارکنان و کارمندان شرکت های خصوصی حقوقشان ساعتی  19،65 دلار در ساعت و نیز 8 روز مرخصی با حقوق دارند. اما آنجا که به کارمندان عالی رتبه میرسد وضعیت کارمندان عالی رتبه در شرکت های خصوصی بهتر از کارمندان عالی رتبه در فعالتهای دولتی و ایالتی است.)  در همین رابطه فرماندار در سخنرانی اش علیه کارگران و اتحادیه ها میگوید" ما و آنها" تلاش میکند با بسیج کارکنان شرکتهای خصوصی مسئله را به ضد خود تبدیل کند زیرا کارکنان و کارمندان شرکتهای خصوصی کمترین عضو در اتحادیه دارند و اکثرا دارای قرار داد فردی با کارفرما هستند. اما تجمع اعضا اتحادیه ها و مردم در جلو ساختمان فرمانداری در شهر مدیسون آقای فرماندار را بوحشت انداخته و در این روزها تلاش نموده با راه انداختن دسته های فاشیستی و مزدور اتحادیه ها و مردم را به عقب نشینی وادارد. در همین رابطه در ایالت نیوجرسی فرماندار به حمایت از فرماندار ایالت ویسکانسین سخنرانی کرده و به اتحادیه ها حمله نموده که مورد اعتراض شدید مردم واقع شده. در مقابل در حمایت از اعتراضات مردم و اتحادیه ها در دهها ایالت دیگر مردم و اعضا اتحادیه ها تجمعهای اعتراضی سازامان دادند. روز یکشنبه 27 فوریه دهها هزار نفر در مرکز شهر نیویورک جمع شدند و حمایت خودرا از اعتراضات اتحادیه ها در ایالت ویسکانسین طی بیانیه ای اعلام داشتند. یکی از مدیران اتحادیه دراین تجمع سخنرانی کرد، این مسئول اتحادیه که اسمش جورج بود اعلام داشت آقایان دولتمرد؛ دنیا بیدار شده نمیدونید خیل گرسنگان در حال بیداری است؟، نمیتوانید بار بحران و دزدیهای کلان خودرا به گردن ما مردم بیندازید.

 

وضیت موجود

 

کارگران و کارکنان اتحادیه ها تصمیم دارند در مقابل تغییرات قوانین به ایستند. دو فاکتور در این رابطه محرز است یک وضعیت بحران سرمایه داری دارد کارد به استخوان مرد در آمریکا میرساند. از طرف دیگر دشمنان مردم میخواهند بار بحران را به دوش مردم بیاندازند. فاکتور دوم اینکه سرمایه داری در این برهه در تلاطمی جدی در خاورمیانه و شمال افریقا و در خود آمریکا قرار گرفته. سرمایه جهانی با بحران مالی و نیز اعتراضات پسترده درگیر است با اعتراضات رادیکال مردم و کارگران در اکثر نقاط دنیا. در نتیجه نمیتواند آنچنانکه میخواهد مانور بدهد، ناچارا تلاش میکند در خاورمیانه و شمال آفریقا مزدورانش را عوض کند و سالوسانه خودرا همراه تغییرات سیاسی جدی در منطقه نشان میدهد. و در آمریکا هم میکوشید با سازمان دادن باند سیاهی ها در صف معترضین انشقاق بوجود آورد و از کثیف ترین ترفندها استفاده میکند، قرار دادن مردم و اتحادیه ها در مقابل هم. بنابراین تنها با هوشیاری  با تقویت جنبش کارگری و نیز با راه انداختن و گسترده کردن مبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه میتوان برای ایجاد دنیایی بهتر بطور گسترده کارکرد. سازماندهی مردم و کارگران مسئله جدی در این رابطه است. در
همبن چند هفته که کارگران و اتحادیه ها در ایالت ویسکانسین با فرماندار ایالت درگیرند، اعتبار اتحادیه دربین مردم این ایلت بالا رفته. در این روزها  یک نظر سجنی در این ایالت نشان میدهد اعتبار اتحادیه های کارگران و کارمندان از 36 در صد قبل از اعتراضات به 40 در صد در حال حاضر رسیده است. این نشان بارزی است که مردم از مبارزات اتحادیه برای جلوگری از تعرض فرماندار به قوانن موجود حمایت میکنند. با وضعیتی که امروز در دنیا وجود دارد و با اشاراتی که به وضعیت آمریکا کردم، همچنانکه نماینده اتحادیه در نیویورک در سخنرانی روز یکشنبه در میدان شهر گفته؛ خیل گرسنگان درند بیدار میشوند. این نور امیدی است برای تغییر و تحولات سیاسی و ایستادن در مقابل نظم نوین.

 

زنده باد مبارزات کارگران و مردم آزادیخواه برای ایجاد دنیایی بهتر