پيرامون شعار برچيدن زندان‌های سياسی و دموکراسی

آزادی عقيده و زندان سياسی

همانطور که می‌دانيم اکنون در کشورهای پيشرفته سرمايه‌داری زندان سياسی و زندانی سياسی وجود ندارد، يعنی کسی را بدليل عقايدش و تحت هيچکدام از عناوين مصطلح در ايران مثل امنيتی و دارای عقايد براندازنده، نشر اکاذيب، تشويش افکارعمومی و غيره به زندان نمی‌افکنند. آيا تحقق آزادی عقيده ذاتی نظام سرمايه‌داری بوده است؟ هرچند که بورژوازی در آغاز زمانيکه انقلابی بود، پرچم آزادی و حقوق بشر را بر عليه اشراف فئودال و کليسا بلند‌کرد ولی بعدها در برابر کارگران که خواستار عدالت و حقوق اوليه انسانی بودند با سرکوب و زندان پاسخ گفت. در سالهای پيش از جنگ جهانی دوم بسياری از فعالين چپ در اروپا بزندان افتادند، تظاهرات مردم ناراضی به گلوله بسته می‌شد و هرجا که دولت ناتوان از مقابله مستقيم بود از باند‌های سياه برای ضرب و شتم و قتل مخالفين استفاده می‌نمود. تنها پس از جنگ جهانی دوم و بقدرت رسيدن احزاب رفرميست سوسيال دموکرات و پياده‌کردن رفرم‌های راديکال از جانب آنان بود که آزادی‌های بنيادين در جوامع غرب به اجرا درآمد و نهادينه شد.

پيرامون شعار برچيدن زندان‌های سياسی و دموکراسی

آزادی عقيده و زندان سياسی

همانطور که می‌دانيم اکنون در کشورهای پيشرفته سرمايه‌داری زندان سياسی و زندانی سياسی وجود ندارد، يعنی کسی را بدليل عقايدش و تحت هيچکدام از عناوين مصطلح در ايران مثل امنيتی و دارای عقايد براندازنده، نشر اکاذيب، تشويش افکارعمومی و غيره به زندان نمی‌افکنند. آيا تحقق آزادی عقيده ذاتی نظام سرمايه‌داری بوده است؟ هرچند که بورژوازی در آغاز زمانيکه انقلابی بود، پرچم آزادی و حقوق بشر را بر عليه اشراف فئودال و کليسا بلند‌کرد ولی بعدها در برابر کارگران که خواستار عدالت و حقوق اوليه انسانی بودند با سرکوب و زندان پاسخ گفت. در سالهای پيش از جنگ جهانی دوم بسياری از فعالين چپ در اروپا بزندان افتادند، تظاهرات مردم ناراضی به گلوله بسته می‌شد و هرجا که دولت ناتوان از مقابله مستقيم بود از باند‌های سياه برای ضرب و شتم و قتل مخالفين استفاده می‌نمود. تنها پس از جنگ جهانی دوم و بقدرت رسيدن احزاب رفرميست سوسيال دموکرات و پياده‌کردن رفرم‌های راديکال از جانب آنان بود که آزادی‌های بنيادين در جوامع غرب به اجرا درآمد و نهادينه شد.

پيرامون شعار برچيدن زندان‌های سياسی و دموکراسی

آزادی عقيده و زندان سياسی

همانطور که می‌دانيم اکنون در کشورهای پيشرفته سرمايه‌داری زندان سياسی و زندانی سياسی وجود ندارد، يعنی کسی را بدليل عقايدش و تحت هيچکدام از عناوين مصطلح در ايران مثل امنيتی و دارای عقايد براندازنده، نشر اکاذيب، تشويش افکارعمومی و غيره به زندان نمی‌افکنند. آيا تحقق آزادی عقيده ذاتی نظام سرمايه‌داری بوده است؟ هرچند که بورژوازی در آغاز زمانيکه انقلابی بود، پرچم آزادی و حقوق بشر را بر عليه اشراف فئودال و کليسا بلند‌کرد ولی بعدها در برابر کارگران که خواستار عدالت و حقوق اوليه انسانی بودند با سرکوب و زندان پاسخ گفت. در سالهای پيش از جنگ جهانی دوم بسياری از فعالين چپ در اروپا بزندان افتادند، تظاهرات مردم ناراضی به گلوله بسته می‌شد و هرجا که دولت ناتوان از مقابله مستقيم بود از باند‌های سياه برای ضرب و شتم و قتل مخالفين استفاده می‌نمود. تنها پس از جنگ جهانی دوم و بقدرت رسيدن احزاب رفرميست سوسيال دموکرات و پياده‌کردن رفرم‌های راديکال از جانب آنان بود که آزادی‌های بنيادين در جوامع غرب به اجرا درآمد و نهادينه شد.