سرنگونی، براندازی، ساختار شکنی و حالا انحلال ٬ شکست کنفرانس واشنگتن
تحرکات ارتجاع برای آلترناتیو سازی به نفس نفس افتاده است، اما همچنان ادامه دارد. بدنبال کنفرانس آلترناتیو سازی مرکز اولاف پالمه که به یک افتضاح سیاسی برای اپوزیسیون راست و دولتهای غربی منجر شد، کنفرانس دو روزه واشنگتن که از قبل برنامه ریزی شده بود، در روزهای ۷ و ۸ آوریل در سالن اجتماعات یک هتل لوکس در واشنگتن برگزار شد. این بار بدنبال آبرو ریزی قبلی، به برخی رسانه ها اجازه شرکت و تهیه گزارش داده بودند. از جمله بی بی سی که دولت متبوعش در این حرکت ارتجاعی نقش دارد، گزارشی ویدیوئی از این کنفرانس تهیه کرده است. بی بی سی گفته است ۵۰ نفر از اپوزیسیون در این کنفرانس شرکت داشتند، گزارش های دیگری از ۲۰ نفر خبر می دهند. راستش تعداد مرتجعینی که از این محل برای خود کیسه دوخته اند، چندان اهمیتی ندارد. اما مشاهده سالنی که تعداد صندلی های خالی آن از پر آن بیشتر است، نکته جالب توجهی درباره نقش افشاءگری های نیروهای کمونیست و چپ انقلابی از این تحرکات راست و ارتجاعی علیه مردم ایران و مبارزات آنها برای آزادی، برابری و رفاه می گوید.
جنبش آزادی زن، آنتی تز جنبش اسلامی ٬ مراکش هم به میدان آمد!
جنبش توده ای برای آزادی و برابری در شمال آفریقا و خاورمیانه، همانگونه که انتظار می رفت، جنبش آزادی زن را نیز بمیدان آورد. زنان در خیزش توده ای یکسال اخیر نقش مهمی ایفاء کرده اند. اما اکنون در حیرت و هراس شاهد قدرتگیری نیروهای اسلامی از طریق "انتخابات" در مصر و تونس هستند. در لیبی نیز اسلامیست ها نقش بسیار بیشتری در قدرت یافته اند. در مراکش بمحض اولین جرقه های اعتراضات مردم، پادشاه اصلاحاتی را در قوانین اعلام کرد و بلافاصله انتخاباتی سازمان داد که طی آن اسلامیست ها حتی از پیش نیز قدرت بیشتری کسب کردند.
جنگ میان دو قطب تروریستی در سوریه , «شورای ملی سوریه» آلترناتیو دست ساز ارتجاع منطقه و بین المللی
مذاکرات پشت پرده، کنفرانس های متعدد با اسامی پرطمطراق، ملاقات های دیپلماتیک، اجلاس های سازمان ملل همگی در جریان اند تا برای دخالت نظامی در سوریه اجازه حقوقی "جامعه بین المللی" و توجیه عامه پسند افکار عمومی جهانی را کسب کنند. در سوریه عملا یک جنگ داخلی در جریان است. نیروهای نظامی حکومت و آنچه "ارتش آزاد سوریه" نام گرفته است در حال جنگ اند و زندگی را بر مردم سوریه تاریک و سیاه کرده اند. تعداد کشته شدگان یکسال اخیر در سوریه را حدود ۷ هزار نفر اعلام می کنند. مردم برای آزادی، برابری و رفاه بپا خاستند و به خیابان ها آمدند، دولت اسد وحشیانه به مردم حمله ور شد. اما داستان به همین جا ختم نگردید.
تاریخ تکرار میشود: زنان در تونس فریاد می زنند «ما انقلاب نکردیم که به عقب برگردیم!»
این شعار زنان در تظاهرات دیروز در تونس بود. سه شنبه ۲۰ مارس، تظاهراتی وسیع بمناسبت سالروز استقلال تونس در پایتخت برگزار شد. هزاران نفر در خیابان اصلی تونس، بلوار حبیب برقیبه علیه نیروهای اسلامی و در دفاع از یک دولت سکولار، آزادی زن و برابری زن و مرد دست به تظاهرات زدند. این تظاهرات چهار روز پس از تظاهرات اسلامیست ها در روز جمعه در مقابل مجلس موسسان برگزار شد. اسلامیست ها خواستار برقراری قوانین شریعه در تونس هستند.
کاريکاتورى از مبارزه با اسلام سیاسی ٬ در حاشيه انتشار تقويم زنان برهنه
اخیرا یکی از سازمانهای جانبی حزب اکس مسلم فیل جدیدی تحت نام پر طمطراق «دفاع از آزادی بیان، حقوق زن و مبارزه علیه اسلام سیاسی» هوا کرده است. طبق گفته خودشان بابتکار مریم نمازی، عضو دفتر سیاسی این حزب، تقویمی از «زنان انقلابی برهنه» انتشار یافته و بفروش می رسد که عکس برهنه مریم نمازی نیز در آن بچاپ رسیده است. در تبلیغ این تقویم یک ویدئو از برخی از اعضای زن این حزب، از جمله از اعضای دفترسیاسی و کمیته مرکزی شان به شکل نیمه برهنه انتشار یافته است. ادعا می کنند که در حمایت از علیا مگدا المهدی، دختر مصری که در اعتراض به زن ستیزی عمیق در مصر عکس برهنه خود را در وبلاگش منتشر کرد و گلشیفته فراهانی، که در فیلم تبلیغاتی جایزه فرانسوی سزار همراه تعدادی زن و مرد هنرپیشه فرانسوی نیمه برهنه ظاهر شد، دست به این اقدام زده اند.
٨ مارس، روز آزادیخواهی و برابری طلبی … اعلام جرمی علیه سرمایه داری و مذهب!
حدود دو قرن است که جنبش حقوق زن به شکل اجتماعی به میدان مبارزه برای برابری پا نهاده است. بیش از یک قرن از تعیین روزی بنام روز جهانی زن توسط جنبش کمونیستی می گذرد. اما هنوز زنان در تمام دنیا تحت ستم اند.
اعتراضات میلیونی دراسپانیا به سیاست های بورژوازی
روز یکشنبه ۱۹ فوریه بیش از یک میلیون نفر علیه قوانین جدید کار در ۵۷ شهر اسپانیا به خیابانها آمدند. دولت جدید اسپانیا از ماه دسامبر قوانینی را به منظور کاهش ۱۵ میلیارد یورو از بودجه دولتی بتصویب رسانده و در صدد است که ۴۰ میلیارد دیگر نیز از هزینه های عمومی کسر کند. علاوه بر کاهش هزینه های عمومی که بمعنای حذف بسیاری از خدمات اجتماعی است، دولت در قانون کار تغییراتی بمنظور کاهش ایمنی کار و باز گذاشتن دست سرمایه داران در استخدام، اخراج و کاهش دستمزد کارگران انجام داده است. گفته می شود که این تغییرات قانون کار اسپانیا را به ۳۵ سال پیش یعنی زمان دولت فاشیستی فرانکو بازگردانده است. اکنون از تصویب قانونی برای محدود کردن اعتصاب های کارگری سخن می رود. باین ترتیب کلیه اصلاحاتی که طبقه کارگر اسپانیا پس از سقوط دولت فرانکو بدست آورده بود، بازپس گرفته شده است. اعتراض روز یکشنبه به فراخوان کلیه اتحادیه های کارگری اسپانیا انجام گرفته است.
ایران، لیبی نمیشه!
هشداری به دلالان کاسه لیس و اربابان شان!
اپوزیسیون راست، مرتجع و دلال ایرانی به تکاپوی شدیدی برای آلترناتیو سازی برای مردم ایران افتاده است. کنفرانس های مختلف با نامهای دهان پرکنی از قبیل «اتحاد برای دموکراسی» در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا توسط بنیادهای جانبی تروریسم دولتی و با بودجه این کشورها، تشکیل شده است تا افرادی را که اغلب پرونده سیاه و مملو از جنایتی را با خود حمل می کنند، بهمراه برخی اصلاح طلب حکومتی همیشه کاسه لیس (یک روز رژیم جنایتکار اسلامی و روز دیگر تروریسم دولتی) گرد هم آورند تا در پشت درهای بسته با هم دوست و هم زبان شوند و در ورک شاپ های سازمان یافته توسط این قطب تروریستی در باره دموکراسی و کارکرد آن و موجه و مشروع جلوه دادن «شوراها و کنگره های» دست ساز، شرکت کنند. یک روز در کلن، یک روز در استکهلم، فردا در واشنگتن گرد می آیند، خوب سور چرانی می کنند، دستخوش می گیرند و دروغ و ریا تحویل مردم می دهند.
یونان: ریاضت کشی اقتصادی یا هلاکت اقتصادی؟ کمونیسم کارگری تنها پاسخ!
یکشنبه اخیر پارلمان یونان پیشنهادات اتحادیه اروپا بمنظور تشدید سیاست ریاضت کشی را در حالیکه در مقابل پارلمان هزاران نفر در اعتراض به این سیاست با پلیس ضد شورش در حال جنگ و گریز بودند، به تصویب رساند. طبق این مصوبه که برای کاهش مبلغ ۳/۳ میلیارد یورو از هزینه های دولتی به تصویب رسیده است، حداقل دستمزد بمیزان ۲۲ درصد کاهش یافت و بمدت سه سال ثابت می ماند؛ سیاست کلکتیو بارگنینگ (قرارداد دستجمعى) ملغی و ۱۵ هزار کارگر دولتی اخراج می شوند؛ ۱۵۰ هزار شغل بعلت عدم تمدید قرارداد از بین می روند. این کاهش شرط پرداخت ۱۳۰ میلیارد یورو وام توسط اتحادیه اروپا است.
مصاحبه ای با رادیو سپهر در سوئد درباره آلترناتیو سازی برای مردم در رابطه با طرح مرکز اولاف پالمه
در حاشیه آلترناتیو سازی تروریسم دولتی
چگونه مبارزات مردم را بپای «اپوزیسیون» خود ساخته می گذارند!
بازار آلترناتیو سازی داغ شده است. در مورد ایران سالها است که مشغولند. یکروز شیرین عبادی را بعنوان یک فمینیست اسلامی و نماینده حقوق بشر که پیش از این با یک جایزه نوبل ترشی انداخته اند، علم میکنند؛ روز دیگر سراغ جنایتکاران و شکنجه گران سابق می روند، اول بهر کدامشان جایزه ای اعطاء می کنند، از فستیوال های فیلم گرفته تا حقوق بشر و آزادی بیان و اسم های دهن پرکن دیگر، بعد در رسانه ها لانسه شان می کنند و آنگاه در یک کنفرانس مخفی، در پشت درهای بسته همه شان را گرد می آورند، تا پروسه آلترناتیو سازی را پیش ببرند.
تحریم اقتصادی و تعمیق باور نکردنی فقر و فلاکت
ابعاد فقر و فلاکت در ایران آنچنان گسترده است که صفت مناسبی برای توصیف آن نمی توان یافت. طی حاکمیت رژیم اسلامی سطح معیشت مردم هر روز کاهش یافته و تفاوت فقیر و غنی بسیار عمیق تر شده است. بویژه در چند سال اخیر فشار فقر و فلاکت بر اکثریت مردم طافت فرسا شده است. با حذف یارانه ها قیمت اجناس مورد نیاز مردم بشدت افزایش یافته و اکنون تحریم های اقتصادی اوضاع را هر چه وخیم تر ساخته است.
ساگای «کمیته کردستان» و سیاست «تفرقه بیانداز و حکومت کن!»
اخیرا اعضایی از دفتر سیاسی بخش اکثریت حزب «حکمتیست» بشکلی صریحتر به نقد خط راست محفل کورش مدرسی و اعلام اختلافات سیاسی فی مابین پرداخته اند. این نقد سیاسی صریحتر و تندتر با واکنش بعضا هیستریک طرف مقابل روبرو شده است.
ویديو بلاگی در مورد چاب عکس نیمه برهنه گلشیفته فراهانی و واکنش جریانات
در اوج استیصال،لمپنیسم شرق زده عروج می کند!
سه سال پیش مطلبی نوشتم تحت عنوان «زن ستیزی کلاه مخملی چپ شرق زده». در نقد و افشای لمپنیسم ضد زن حاکم در میان برخی قلم بدستانی که خود را چپ و «کمونیست» می دانند و با سازمانها و احزاب چپ فعالیت می کنند. اکنون سه سال پس از آن نوشته لازم است یکبار دیگر این خصلت زشت و شنیع را نقد و افشاء کرد. جالب اینجاست که زمانی که داشتم ملی – اسلامی ها و ناسیونالیست های پرو غرب را در برخورد شرق زده و مردسالارشان به گلشیفته فراهانی نقد می کردم، گویی شاهد از غیب رسید.
دفاعیه سیاسی یا استیصال؟ در حاشیه نوشته ریبوار احمد
جدال در حزب «حکمتیست»، همانگونه که از ابتدا تصور می شد، آنچنان بالا گرفته که عملا حزب را دو شقه کرده است. این جدال عمدتا میان دو بخش، تحت نام اکثریت و اقلیت دفتر سیاسی صورت گرفته است. جناح اقلیت، اکثریت را «خط بازنگری» می نامد و خود را «خط رسمی». علیرغم دور زدن مجادلات طرفین حول اساسنامه و قانون، از فحوای مباحثی که علنی شده است، می توان درک کرد که اختلافات سیاسی عمیقی میان دو خط موجود است.
«تاکتیک یعنی بی اصولی!» دفاعی مذبوحانه از تحریم اقتصادی!
بدنبال نقد علی جوادی از سیاست راست و ضد انسانی حمید تقوایی در دفاع خجولانه از تحریم اقتصادی، اصغر کریمی با رجوع به حافظه مزورانه کوشیده است منصور حکمت را منبع این سیاست راست حزبش قلمداد کند. در این دفاعیه نکات جالب توجه و مهمی در مورد روش های سیاسی حاکم بر این حزب برملا شده است. پرداختن به این شیوه های سیاسی اهمیتی فراتر از برخورد به سیاست این حزب در قبال تحریم اقتصادی دارد. همین نوشته کوتاه بشکلی بارز پراگماتیسم اپورتونیستی حاکم بر این حزب را که در چند سال اخیر به یک بیماری مزمن بدل شده است، عیان می کند.
سالگرد خیزش عمومی در خاورمیانه و شمال آفریقا ٬ سوسیالیسم تنها پاسخ است!
یکسال از اولین جرقه های خیزش توده ای برای آزادی، برابری و رفاه در خاورمیانه و آفریقای شمالی می گذرد. این خیزش عظیم چهره جهان را تغییر داد. منطقه ای که همواره در استبداد مطلقه اسیر بوده و چندین دهه است که در کام یک بحران، تنش و جنگ دست و پا می زند، بیکباره علیه خفقان و سرکوب، فقر و تبعیض و بی عدالتی بپا خاست.
دهمین سالگرد درگذشت منصور حکمت (ژوبین راژانی) فرا می رسد!
بیاد ژوبین عزیز
۴ ژوئیه ۲۰۱۲ دهمین سالگرد درگذشت منصور حکمت (ژوبین رازانی) است. یک دهه از مرگ این انسان بزرگ، تئوریسین مارکسیست برجسته و لیدر فکری – سیاسی جنبش کمونیسم کارگری می گذرد. طی این دهه پر تلاطم و پر نشیب و فراز چه در عرصه سیاست ایران و چه در عرصه سیاست بین المللی، بارها و بارها از نزدیک جای خالی او را در تمام ابعاد فعالیت سیاسی- کمونیستی خویش احساس کرده ایم.
آیا سکولاریسم کافی است؟
سخنرانی در کنفرانس سکولاریسم، آزادی های فردی و برابری حقوقی
پاریس دو دسامبر
دفعه پیش که در کنفرانسی در مورد سکولاریسم در پاریس سخنرانی کردم، درباره سکولاریسم راست و چپ و لزوم سازماندهی یک جنبش سکولاریستی چپ صحبت کردم. جنبشی که نه تنها از یک سکولاریسم رادیکال دفاع می کند و علیه دخالت مذهب در دولت، قانون و آموزش و پرورش موضع می گیرد، بلکه همچنین در مقابل آنچه ما از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ دو قطب تروریسم نام نهادیم، می ایستد. یعنی تروریسم دولتی بسرکردگی آمریکا و تروریسم اسلامی، که رهبر اصلی آن رژیم اسلامی ایران است، اما بهیچوجه به آن محدود نمی شود. این سخنرانی با برخورد قطبی مواجه شد، چه در میان شرکت کنندگان در کنفرانس، چه پس از انتشار آن به زبانهای فرانسه، انگلیسی و فارسی. امروز تقریبا یکسال پس از اولین موج اعتراضات توده ای در خاورمیانه و شمال آفریقا، این مساله حتی مبرم تر شده است. چرا ضروری است که میان این دو گرایش تفاوت گذاریم و در کنار یکی در مقابل دیگری بایستیم؟ این یک سوال اساسی است.
ترکیه: مدلی برای خاورمیانه؟ رویای بورژوازی
در سالهای اخیر ترکیه، کشوری برخوردار از دموکراسی در دروازه خاورمیانه تحت حاکمیت حکومت های مطلقه، الگویی برای بورژوازی وطنی بوده است. بویژه با دستیابی به یک ثبات سیاسی تحت حاکمیت دولت حزب اسلامی «عدالت و توسعه» به رهبری طیب اردوغان و رشد اقتصادی قابل توجه آن طی این سالها، رویای تبدیل ایران به ترکیه دوم به رویای مشترک دو جنبش ناسیونالیسم پرو غرب و ملی-اسلامی بدل شده است. برخی از سخنگویان این جریان در اشاعه سیاست «غیر خشونت آمیز اصلاحات» می پرسند، «آیا بد است که ایران مثل ترکیه شود؟»
ویدیوی مصاحبه با رادیو برای آزادی زن در مورد اعتراض علیا ماجد به زن ستیزی در مصر
داستان حزبی که نطفه اش بر آرایش رهبری بسته شد!
اخیرا حزبی که تحت نام حکمتیست فعالیت می کند، در گزارشی که از پلنوم شان انتشار داده، اعلام کرده است که: «در مبحث آرایش رهبری … دو طرح مورد بحث قرار گرفت. در این مبحث آذر مدرسی و رحمان حسین زاده طرح های پیشنهادی خود … را معرفی کردند. پس از بحثهایی وسیع حول هر دو طرح، پلنوم هر دو طرح را از دستور خارج کرد. به پیشنهاد تعدادی از شرکت کنندگان در پلنوم و هیئت های هر دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان، طرح دیگری به نام "طرح سازماندهی رهبری حزب"، که پیشتر توسط منصور حکمت تدوین شده بود، بعنوان مبنای آرایش رهبری آتی حزب به پلنوم پیشنهاد شد و به تصویب اکثریت پلنوم رسید. این طرح … با توجه به موقعیت امروز حزب حکمتیست تدقیق شده است.» (گزارش پلنوم ۲۲، ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱)
راست در مقابل چپ در جنبش سکولار بین المللی
جنبش حقوق زن یک بخش جدایی ناپذیر جنبش عمومی برای آزادی و برابری است. همه ما در این سالن نسبت به وضعیت اسفناک زنان در جوامع تحت سلطه مذهب آگاهیم؛ زن ستیزی ذاتی مذاهب را می شناسیم. زن ستیزی یک بخش مهم ایدئولوژی حاکم است. مذهب هم همینطور است. مبارزه علیه زن ستیزی و نابرابری زنان نیازمند یک مبارزه همه جانبه و پیگیر علیه ایدئولوژی و نظام اقتصادی- سیاسی حاکم است.
برده داری مزدی مدرن ٬ مرگ تدریجی میلیون ها انسان!
روزنامه ایندیپندنت را ورق میزدم. به صفحاتی رسیده بودم که مورد توجه ام نبود. اتفاقی در پایین صفحه چشمم به یک تیتر خورد: "صدها کارگر در کارخانه لباس دوزی اچ اند ام در کامبوج از حال رفتند." گزارش را خواندم، در دو روز نزدیک به 300 کارگر در کارخانه های لباس دوزی از حال رفته اند. طبق گفته نمایندگان اتحادیه کارگری، کارگران از سرگیجه، سردرد و تنگی نفس شکایت می کرده اند.
ویدیوی سخنرانی در مورد اوضاع بحرانی جهان، منطقه و ایران
التحریر در تل آویو ٬ جنبش اعتراض توده ای به اسرائیل رسید
موج اعتراض توده ای شهرهای اسرائیل را در برگرفته است. حدود سه هفته پیش، روز ۱۴ ژوئیه، یک زن جوان به نام دافنه لیف، که صاحبخانه او را از خانه اش بیرون انداخته بود، در بولوار راس چایلد در مرکز شهر تل آویو چادر زد. این خبر سریعا در فیس بوک انتشار یافت و در فاصله یک ساعت بیش از ده چادر در این خیابان برپا شد.
فايل تصويرى سخنرانی در شهر گوتنبرگ سوئد در مورد اوضاع بین المللی، جنبش اعتراضی توده ای- مردم
خیزش های توده ای از خاورمیانه تا اروپا؛پاسخ چیست، دموکراسی یا سوسیالیسم؟
اگر به کره زمین از فضا نگاه کنید، مثل یک گوله آتش فشان بنظر می رسد. خیزش های توده ای را فقط در خاورمیانه و آفریقای شمالی شاهد نیستیم. در اورپا نیز مردم باشکال مختلف دارند اعتراض می کنند، یونان، اسپانیا، ایرلند، پرتقال و قس علیهذا. اخبار جنبش توده ای و کارگری در اروپا آنچنان در رسانه ها انعکاس پیدا نمی کند.
اساس سوسیالیسم انسان است ٬ انسان گرایی مارکسیستی منصور حکمت قطب نمای ما
رفقا، بحث امروز من درباره این جمله معروف منصور حکمت است: "اساس سوسیالیسم انسان است، سوسیالیسم جنبش بازگرداندن اختیار به انسان است." این جمله الان دیگر به شکل لوگوی کمونیسم کارگری درآمده است. بر بالای نشریات ما نوشته میشود. فکر می کنم برای همه این یک گفته بسیار آشنا است. هر کس حتما تعبیر خود را از این جمله دارد و یا جایگاه این جمله برای هر کس متفاوت است. برای خود من این جمله جوهر بینش منصور حکمت است. جوهر شخصیت منصور حکمت است.
در حاشيه هفته
شاهکار جدید صندوق بین المللی پول!
صندوق بین المللی پول (آی ام اف) یکی از منفورترین نهادهای سرمایه داری است. نام صندوق بین المللی پول با ریاضت کشی، فقر و فلاکت، استثمار وحشیانه و بیگاری تداعی می شود. البته اخیرا بدنبال دستگیری استراس خان، رئیس این نهاد به اتهام حمله به یک زن کارکن هتل به قصد تجاوز و افشای رواج ایذا جنسی در کل این سازمان، مساله سواستفاده جنسی نیز به این لیست اضافه شده است. شاهکار جدید آی ام اف، گزارشی است که بدنبال بازدید هیاتی در فاصله ۲۸ ماه مه تا ۹ ژوئن از ایران، درباره وضعیت اقتصادی ایران منتشر کرده است. این گزارش سیاست ها و عملکرد اقتصادی رژیم اسلامی، بویژه دولت احمدی نژاد را بخاطر "کاهش تورم، افزایش رشد اقتصادی" و از همه مهمتر بخاطر "حذف سریع ۶۰ میلیادر دلار سوبسید" کالاهای اساسی مورد تحسین و تشویق قرار داده است. این گزارش انتقادهای متفاوتی را از زوایای مختلف اقتصادی- ایدئولوژیک موجب شده است.
از سی خرداد ٦٠ تا سی خرداد ٨٩ ٬ سی خرداد شصت باید در تاریخ به ثبت رسد!
تلاشی مردرندانه در میان جنبش سبز در جریان است تا تاریخ سی خرداد را زیر خاک کند، شاید باید گفت بزک کند، یا بعبارتی "به روز" کند. 30 خرداد 1360 یکی از سیاه ترین روزهای تاریخ نه تنها مردم ایران، بلکه بشریت است. روز یک کودتای خونین علیه یک جامعه است، مثل روز کودتای اندوزی در دهه 60 میلادی، روز 11 سپتامبر 1973، روز کودتای خونین پینوشه در شیلی، مثل روزهای سیاه و خونین دیگری در تاریخ معاصر.
سی خرداد، بیست و دو خرداد , اعتراضات گسترده برای سرنگونی
جامعه در تلاطم است. اعتراضات علیه اعدام، برای آزادی زندانیان سیاسی و علیه بیکاری در گوشه و کنار به چشم می خورد. یک سال از خیزش عظیم مردم می گذرد. رژیم در هراس است، مردم در تکاپو. باید برای به زیر کشیدن این رژیم سیاه و جنایتکار دست بکار جمع آوری نیرو و تحکیم اتحاد و تشکل جنبش سرنگونی طلب مردم شویم.
«انقلاب فقرا» و سیاست جدید آمریکا در قبال خاورمیانه!
هفته گذشته مساله فلسطین در راس اخبار جهانی قرار گرفت. اوباما، رئیس جمهور آمریکا در 19 مه طی یک سخنرانی در وزارت امور خارجه، رئوس چرخش سیاست آمریکا در قبال مساله فلسطین را اعلام کرد. این سخنرانی چند روز قبل از سفر ضرب العجل ناتنیاهو به واشنگتن انجام گرفت. پس از آن اوباما برای "لابی" قدرتمند اسرائیل سیاست جدید و دلائل آنرا توضیح داد. مذاکرات اوباما و ناتنیاهو بی حاصل پایان یافت. پس از آن ناتنیاهو طی یک سخنرانی دو آتشه ناسیونالیستی در کنگره آمریکا عملا برای سخنان اوباما شانه بالا انداخت. این دو سخنرانی آنچنان با یکدیگر در تناقض قرار داشتند که برخی تحلیل گران آنرا "دوئل اوباما- ناتنیاهو" نامیدند.
رابطه ایدئولوژی و تئوری با موقعیت فردی
آخر هفته پیش برای جلسه ای به پاریس رفته بودم. روز یکشنبه بعد از پایان جلسه به منزل یکی از دوستان رفتم تا تعدادی از دوستان قدیمی را ملاقات کنم. بعد از ناهار رسیدم. چند نفر از دوستان قدیمی و تعداد کسانی که نمی شناختم در این میهمانی بودند. چندین زبان در این میهمانی کوچک صحبت میشد. دو نفر اسپانیایی، دو نفر فرانسوی، یک کانادایی و سه ایرانی دور هم جمع شده بودند. بعد از سلام و علیلک و آشنایی، بحث به سیاست کشید.
ادای همدردی و احترام به مادر و پدر عبدالله و محمد فتحی قربانیان رژیم اسلامی
«بهار عرب» و مساله فلسطین
خیزش توده ای مردم در خاورمیانه و شمال آفریقا (که آنرا "دنیای عرب" می خوانند) فقط حکومت های مطلقه در کشورهای بپا خاسته و بورژوازی جهانی را با مشکل و سردرد مواجه نکره است، هیات حاکمه اسرائیل نیز در یک شرایط بسیار دشوار قرار گرفته است. دولت اولترا راست اسرائیل در این چند ماه اخیر مذبوحانه کوشیده است که دنیای غرب و بویژه هیات حاکمه آمریکا را منوجه خطر اسلامیست ها و تروریسم اسلامی کند؛ کوشید مانع برکناری حسنی مبارک در مصر شود. اما غرب مانند سابق به هیاهوهای ناسیونالیستی اسرائیل توجه نمی کند. جنبش های توده ای برای آزادی، نان و رفاه در "دنیای عرب" کل معادلات سیاسی منطقه را تحت الشعاع قرار داده است. یکی از دیپلمات های اسرائیل با تلخی گفته است: "اروپایی ها و آمریکا گوش ما را کر کرده اند. مدام دارند بما توضیح می دهند که باید به موج دموکراسی در کشورهای عربی پاسخ دهیم و با فلسطینی ها با سخاوتمندی بیشتری برخورد کنیم."
قتل بن لادن ٬ جنگ تروریست ها و استراتژی آمریکا
قتل بن لادن موجی از احساسات ضد و نقیض و تحلیل های ژورنالیستی و سیاسی را برانگیخت. مرگ یک جانور قاتل و آدمکش، بویژه زمانیکه این جانور در راس یک شبکه سیاسی – ایدئولوژیک ارتجاعی و تروریست قرار دارد، بی شک ترحم و تاثری، بجز در میان هوادارانش بر نمی انگیزد.
مصاحبه با رادیو سپهر در مورد وضعیت زنان در ایران، حجاب، ممنوعیت برقع، کشته شدن بن لادن و حمله به کمپ اشرف در عراق
آینده ایران: دموکراسی یا سوسیالیسم؟
آینده ایران: دموکراسی یا سوسیالیسم؟
مردم چه می خواهند؟
پاسخ جنبش های مختلف کدام است؟
در پاسخ به این سوال اساسی باید نگاهی به جامعه بیاندازیم. خرافات و تحلیل های سیاسی ژورنالیستی را کناری بزنیم. یک سوال ساده در مقابل خود بگذاریم: "مردم چه میخواهند؟" "خواست پایه ای مردم چیست؟" دیگر اکنون حتی جنبش هواداران اصلاح طلبان حکومتی، جنبش باصطلاح سبز اسلامی نیز اذعان می کند که مردم رژیم اسلامی را نمیخواهند. وقایع دو سال اخیر، سرکوب خشن رژیم اسلامی و رویدادهای تاریخی در منطقه، حتی کودن ترین عنصر این جنبش و مردرند ترین طرفدار رژیم اسلامی زیر بیرق سبز را نیز وادار کرده است که به ضرورت "ساختار شکنی" اذعان کند. واقعیتی که ما سالها است بر آن پای می کوبیم: "مردم از رژیم اسلامی منزجرند؛ دارند آنرا دفع می کنند و در کمین آن نشسته اند."
خودسوزی، اعتراضى در استیصال ٬ پاسخ اعتراض متشکل است!
این خبر در روز دوشنبه ٢٩ فروردین در سايت کارمندان شهردارى، "ارم نیوز" منتشر شد: "يكى از كاركنان خدماتى شهردارى بوشهر با سوزاندن خود به زندگى اش پايان داد. شخصى به نام «ر.ك» كه چندى پيش به عنوان يكى از كاركنان خدماتى شهردارى مشغول به كار بوده و بنابر دلايلى به سازمان پارك ها و فضاى سبز شهردارى منتقل شد روز گذشته به زندگى خود پايان داد."
آیا حجاب باید ممنوع شود؟ تحلیلی از حجاب و جایگاه آن
آذر ماجدی : با تصویب ممنوعیت برقع و نقاب در امکان عمومی در فرانسه، یکبار دیگر مساله حجاب، آزادی مذهب و پوشش، حقوق مدنی و سکولاریسم (لائیسیته) و تبعیض علیه یک محیط اجتماعی معین، محیط مسلمان،
کمپین دروغ پراکنی ناسیونالیسم کرد
اخیرا فردی باسم نادر خلیلی در نوشته ای در مورد کتاب "واقعیتی در ابهام" نوشته محمد سیار، رهبری وقت کومه له را چه در نقشی که ادعا می شود در فاجعه کشتار اکثریت رفقای گردان شوان در اسفند 1366 داشته است و چه در "کتمان واقعیت" مورد نقد قرار می دهد. ایشان طی این نوشته بارها و بارها بر ضرورت افشای حقایق تاکید می کند و خود را محقق حقیقت می نامد. در جایی مدعی می شود که: "اتهام وارد کردن به اشخاص، بدون در دست داشتن مدرک مستند و کافی و روشن، کاری نیست که در اندیشه ی پسا مدرن امروز، جایی داشته باشد."
معلق تاکتیکی بورژوازی جهانی در مورد «انقلاب» ٬ فلاکت ملی – اسلامی های وطنی
تحولات سیاسی و خیزش توده ای در منطقه کار دست ملی – اسلامی ها داده است. ایدئولوژی حاکم هر روزه دارد جامعه را علیه انقلاب، کمونیسم و سوسیالیسم واکسینه می کند. نقش رسانه ها در این کمپین واکسیناسیون تعیین کننده است. بویژه از سقوط شوروی و نظام سرمایه داری دولتی که "سوسیالیسم موجود" نامیده می شد، هیاهوی ایدئولوژیک – تبلیغاتی بورژوازی علیه کمونیسم و سوسیالیسم و به تبع آن انقلاب چندش آور تر شده است.
«سران جنبش سبز اسلامی را نقد نکنید!» «به فکر اتحاد مردم باشید!»
ویدیو بلاگ هایی که درباره سران جنبش سبز اسلامی، اصلاح طلبان حکومتی، تهیه کرده ام مجموعا مورد استقبال بسیاری قرار گرفته است. بسیاری بخاطر تهیه چنین ویدیو بلاگ هایی و برای افشاء و برملا کردن ماهیت این جنبش، بویژه چهره های برخی از این سران که در میان مهره های اصلی بنیانگذاران رژیم اسلامی هستند، تشکر کرده اند. عده ای از حامیان رژیم اسلامی، بجای نظر، فحش و ناسزا داده اند که بخوبی ماهیت لمپنی جریان اسلامی و حامیان این رژیم جنایتکار را برملا می کند. در واقع این فحش و ناسزاها بعضا باندازه خود مباحث افشاء کننده ماهیت واقعی این جنبش است.
خیزش های توده ای در منطقه ٬ افشای چهره کریه ناسیونالیسم
خیزش های توده ای برای آزادی، برابری و رفاه و علیه حکومت های مختنق، استبداد های مدافع استثمار خشن سرمایه داری، چه مدافع تروریسم دولتی بسرکردگی آمریکا و چه تروریسم اسلامی، در خاورمیانه و آفریقای شمالی، دنیا را به لرزه درآورده است. توده های بجان آمده علیه اختناق، فقر و فلاکت، بیعدالتی و حق کشی و فساد کریه حکومتی به میدان آمده اند و با شجاعت و فداکاری بی نظیر و استقامت و پیگیری تحسین انگیزی نظم موجود را به مصاف طلبیده اند. این جنبش های توده ای آزادیخواه رهبران سرمایه داری جهانی را بهت زده کرده اند. طبقه حاکمه جهانی مدام در حال جا خالی دادن در مقابل این خیزش های عظیم هستند ولی هر روز از نقطه ای جدید مورد حمله قرار می گیرند. سال 2011 در تاریخ بعنوان تاریخ بپا خاستن "هیچ بودگان"، "نیروی گرسنگان" علیه نظام استثمار، نابرابری، خفقان، تبعیض و سرکوب به ثبت خواهد رسید.