اینبار کارگران پتروشیمی راه را نشان می دهند

از تاریخ سوم مهر ماه، کارگران پتروشیمی ماهشهر در اعتراض به قراردادهای موقت دست به اعتصاب و اعتراض زدند. آنها بلافاصله نمایندگانی از بین خود انتخاب نمودند و اقدام به تشکیل یک کمیته اعتصاب کردند که در دوره اخیر اقدام کم نظیری است. آنها در بیانیه کوتاه اما پرمحتوا و قدرتمند خود اعلام نمودند که تنها راه و چاره خود را در متشکل شدن و اتحادشان می بینند و کمیته اعتصاب و صندوق اعتصاب برای آنها اولین قدم می باشد. از این مهم تر ابتکار این کارگران برای جلب حمایت از این صندق  و کمک مالی می باشد که به صورت علنی و اشکار از هم طبقه ای های خود انتظار کمک و مساعدت را اعلام نمودند.

پارازیت های چپ فرسوده

از طریق یکی از رفقا، از وجود یک مطلب بی در و پیکر از شخصی به نام بهرام رحمانی باخبر شدیم که در آن آقای رحمانی به فعالین سوسیالیست فحاشی نموده اند.

باز هم درباره مسئله ملی در کردستان

حمله سبعانه رژیم به مناطق کردستان عراق و ایران و آواره نمودن هزاران انسان زحمتکش این منطقه و نیز سکوت معنادار ناسیونالیسم کردی عراق در برابر این حملات و گاهی غرولندهای ملتمسانه آنها، بهانه ای برای ناسیونالیستهای کردی در کردستان ایران فراهم آورده تا بار دیگر بدین وسیله بخواهند از آب گل آلود سهم خود را ببرند.

٢٨ مرداد سالگرد تهاجم رژیم به دستاوردهای انقلاب در کردستان

سی دو سال پیش بود که جلادان رژیم برای پس گرفتن دستاوردهای انقلاب در کردستان به مانند سایر نقاط ایران، به صورتی وحشیانه، گله وار به شهرهای کردستان و ترکمن صحرا حمله ور شدند و اقدام به قتل عام هزاران انسان زحمتکش بی گناه کردستان و ترکمن صحرا و نیز انسانهای سوسیالیست آن کردند. جنایتها خلق کردند و تاریخ را به ننگ دیگری آلودند. « قارنا» و « قلاتان» و « چومی مجیدخان» و … همواره در ذهن زحمتکشان کردستان به عنوان نمونه یک جنایت هولناک خواهد ماند و آنها نه هیچ گاه این جنایت را فراموش خواهند کرد و نه هیچ گاه خواهند بخشید.

تهاجم رژیم به کردستان ایران و عراق

در ده روز گذشته رژیم اسلامی سرمایه داری تهاجم گسترده ای را در مرزهای شمال غرب ایران شروع نموده است و کماکان هم ادامه دارد. این حملات ظاهراً به بهانه سرکوب جریان سیاسی پژاک است و تامین امنیت مرزهای غربی کشور. اما خود جمهوری اسلامی مدتها است که با سیاست سرکوبگرانه خود در مرزها به کشتار کولبران و مردم زحمتکش این منطقه زده است و عملاً فضای منطقه را برای مردم و توده های زحمتکش کردستان ناامن کرده است و در این میان آنچه نهفته است منافع سپاه پاسداران و نیروهای نظامی حکومت است که تنها با سرکوب و کشتار مردم بی گناه تامین می شود.

مسئله ملی در کردستان، کدام راه حل؟

مدتها است که سران جریانات ناسیونالیست کردی، در کشورهای اروپایی و آمریکایی ، از این کشور به آن کشور سرگردان بوده و بر سر جلب حمایت و توجه کشورهای امپریالیستی، با هم در حال رقابت هستند. این پروسه بعد از فروپاشی دیوار برلین و شوروی سابق و متعاقب آن حمله آمریکا به عراق و انداختن طرح نو " نظم نوین جهانی" در منطقه خاورمیانه شروع گردید و با افت و خیزهای زیادی تا به امروز ادامه داشته است و اکنون نیز با توجه به تحولات اخیر در منطقه خاورمیانه و دخالت نظامی در لیبی و نیز تقسیم سودان به دو کشور مستقل شمالی و جنوبی، چشم انداز روشنی برای فردای تحولات در ایران پیش روی خود می بینند. البته تحول نه به معنای یک انقلاب توده ای بلکه به معنای دخالت کشورهای امپریالیستی برای کنار گذاشتن جمهوری اسلامی و در این میان رسیدن سهمی از قدرت سیاسی اینده به سران ناسیونالیست کرد.

پیش به سوی رهایی کارگران زندانی با مبارزه ای متحد و سراسری!

کارگران ایران در هر نقطه از این جامعه و با هر زبان و تکلم و با هر شیوه استخدامی، چه موقت و چه پیمانی وچه بیکار از هر جنس چه زن و چه مرد کارگر، قربانی سیاست های بورژوازی رژیم برای برون رفت از بحران پیش رو هستند. این همیشه سنت تاریخی سرمایه داری بوده است که در رونق و بحران همیشه کارگران بوده اند که به درجات مختلف استثمار شده و تحت فشار بوده اند.

پیام تبریک به مناسبت آزادی افشین ندیمی

همچنانکه در اخبار شنیده ایم، افشین ندیمی از فعالین کارگری شهر سنندج بعد از تحمل چهار ماه زندان، آزاد گشته است. این خبر باعث خوشحالی تمامی کارگران و فعالین کارگری ایران است و وبلاگ کارگران سوسیالیست کردستان نیز، خود را در این شادی وصف ناپذیر شریک همه فعالین کارگری، کارگران و خانواده افشین ندیمی می داند و این آزادی را به جنبش کارگری کردستان و ایران، تبریک می گوید.

مبارزه برای رفع ستم ملی، امر جنبش سوسیالیستی کارگران کردستان است

تا قبل از فروپاشی شوروی و اردوگاه سوسیالیستی وابسته به آن، مسئله رفع ستم ملی در کردستان امر مبارزاتی سوسیالیست ها بود و این جنبش چپ این جامعه بود که برای رفع این ستم مبارزه می نمود و برایش برنامه و استراتژی داشت. اما بعد از این دوره مشخص و با روی آوردن بخش زیادی از سازمانهای چپ به سیاست های لیبرالی و در خوش خیم ترین حالت به سوسیال دموکراسی، گرایش راست و ناسیونالیستی در جنبش رفع ستم ملی دست بالا را پیدا نمود.

اعدام و سرکوب، آخرین ریشه های سست نجات رژیم

در تاریخ 27 اردیبهشت دستگاه کشتار رژیم، دو برادر به نامهای  محمد و عبدالله فتحی در شهر اصفهان را به دار وحشی گری خود آویخت. این نه اولین بار است که دست رژیم به خون زحمتکشان این جامعه آلوده می شود بلکه مطمئناً آخرین بار هم نخواهد بود. کسی تهاجم وسیع و گسترده رژیم نوبنیاد سرمایه داری ایران به کارگران و زحمتکشان و کشتاروحشیانه زندانیان سیاسی در دهه 60 را از یاد نخواهد برد و در ادامه همین تهاجم وسیع و گسترده، در طول یکسال گذشته بیش از 650 نفر در زندانهای رژیم به جرمهای مختلف به دار آویخته شده اند که بیشتر این اعدامها در خفا صورت گرفته و تنها بعد از اعدام ها، خبر آن به بیرون درز نموده است.

اول ماه می و جنبش کارگری کردستان

اول ماه می امسال در شهرهای کردستان توسط فعالین دلسوز طبقه کارگر کردستان به شیوه های مختلف برگزار گردید. کردستان همیشه صحنه برگزاری اول ماه می های باشکوهی بوده است کما اینکه در سال 68 و در اوج خفقان سیاسی حاکم و در دوره کشتارهای سیاسی، ما شاهد برگزاری باشکوه اول ماه می در شهر سنندج از طرف تشکلات کارگری وقت بودیم که اعدام رفیق جمال چراغ ویسی و تنی چند از همراهانش را به دنبال داشت.

اول ماه می، عرصه ای برای مبارزه پیگیر کارگران

بعد از تثبیت اول ماه می به عنوان روز جهانی کارگر، طبقه کارگر جهانی  همیشه با این روز به عنوان عرصه مهمی از مبارزه علیه کلیت سرمایه داری روبرو شده است. اما این روز هم یک زنجیر پیوسته با کلیت مبارزه طبقاتی کارگران بوده و تمامی مطالباتی که در این روز پرچم کارگران به شمار می رفته، در روزهای دیگر مبارزه همواره بردوش کارگران و پیشروانش قرار داشته و مانیفست پیشروی و در نهایت رهایی شان بوده است.