یادداشتی در باره دمکراسی و بورژوازی ایران در پرتو جنبش اخیر ضد استبدادی

بهروز فراهانی : هنگامی که راجع به مساله دموکراسی (١) در ایران صحبت میشود ، مبلغان و صاحب نظران غیر مارکسیست یا سوسیال دمکرات ما  بلافاصله از جنبشی همگانی که گرایشات بورژوایی در آن

درسهای جنبش ضد اصلاح قانون بازنشستگی در فرانسه ، پاییز ۲۰۱۰

 (برگرفته از نشریه آر ش شماره ۱۰۵-۱۰۶) 

 

 

هنگامی که فرانسوا فی یون (François Fillon)، نخست وزیر فرانسه در ۱۵ فوریه  ۲۰۱۰ تقویم کار برنامه های اجتماعی دولت خودرا عرضه کرد ، باردیگر روشن شد که نیکلا سارکوزی ، رئیس جمهور فرانسه بازهم یک قول انتخاباتی خود را زیر پا گذاشته است . درحالیکه او در ماه مه ۲۰۰۸ اعلام کرده بود که برای " عقب بردن سن بازنشستگی از مردم وکالت نگرفته است " ، نخست وزیر او با صدای بلند مسئله بردن سن بازنشستگی از ۶۰ به ۶۲ سال را در دستور کار " برنامه های اجتماعی "  خود قرار داد. همان روز ۵ اتحادیه بزرگ ( س.ژ.ت ، س.اف.د.ت ، سود ، اونسا ، اف. اس.او ) در اعلامیه مشترکی این حمله به " یکی از مهمترین دستاوردهای حقوق بگیران فرانسوی " را محکوم کرده  و از کارگران و حقوق بگیران دعوت کردند تا در روز ۲۳ مارس به خیابانها بیایند . پاسخ آنها بسیارتوده ای و محکم بود  : بیش از ۸۰۰۰۰۰ نفر در بیش از ۸۰ شهر به خیابانها آمدند . این اولین قدرت نمائی طبقه کارگر فرانسه ، بعد از سالها رکود جنبش بود.