آن گم شده ای که اين همه بحث برانگيخته است

وقتی آرش* از من خواست که «احساسات و عواطف» خود را نسبت به اين نوارهای تاريخی بنويسم، به نظرم رسيد که سطح کار را پايين گرفته و اين يک خواست بسيار ساده و حد اقل است، زيرا می توان دربارهء موضوعات مورد گفتگو و جايگاه تاريخی آن تصورات و تفکرات و اقدامات، و نيز دربارهء بررسی انتقادی آنها پرسيد و از کسانی اظهار نظر خواست. اما بعد متوجه شدم که تا همين احساس و عاطفه که آرش پيش کشيده وجود نداشته باشد، مصداق آن مثلی می شود که می گويد «بی مايه فطير است».