یك اعتراض مهم دیگر!

در میان اعتراضات کارگری این هفته اعتصاب کارگران کشت و صنعت کارون برجسته است. روز شنبه ٢١ خرداد ٤٠٠٠ نفر از کارگران و کارکنان شرکت کشت و صنعت کارون شوشتر برای چند روز متوالی دست به یك اعتصاب به نظر من متفاوت زدند. مطالبات اصلی كارگران در این اعتصاب، اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و افزایش دستمزد بود. اعتصاب همین كارگران در اول ماه مه امسال كارفرمای شركت مزبور را مجبور می‌كند كه علاوه بر دستمزد كارگران، مبلغ صد هزار تومان نیز بابت هر ماه اردیبهشت و خرداد به این كارگران و سایر كاركنان رسمی شركت پرداخت شود. در خبر مربوط به این اعتصاب آمده است كه "کارگران مجددا دست به اعتصاب زدند چون معتفدند مادام که این مبلغ در قالب طرح طبقه بندی مشاغل و در احکام کار آنها رسما و بطور قطعی ثبت و اضافه نشود، کارفرما میتواند این یکصدهزار تومان را پاداش تولید در نظر بگیرد، آنرا موقتی به حساب آورد و با کاهش مبارزه کارگران آنرا قطع کند."

اولین مسئله‌ای كه در این خبر جلب توجه می‌كند، "تعرضی" بودن این اعتصاب است. دیگر هیچ كسی نمی‌تواند این اعتراض را تحقیر كند كه تدافعی است. برخی اعتراض "تعدافعی" را با مطالبه پرداخت دستمزدهای عقب افتاده، اعتراض به بیكارسازی، به قرارداد سفید امضاء و یا موقت و غیره تعریف كرده‌اند. دو مطالبه مطرح شده در اعتراض كارگران "شركت كشت و صنعت كارون شوشتر" از این جنس نیستند. مطالبات اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و افزایش دستمزد، با هر درجه از درندگی سرمایه، خصلتی تعرضی دارند و این مهم است. به چند نكته در این باره باید توجه كرد.

اهمیت نفس اعتصاب
كارگر حتی برای گرفتن دستمزدش هم باید خطر اعتراض را بالای سر كارفرما نگه دارد. كارفرما از اینكه اگر به كارگر اجحافی بكند با اعتراض او طرف می‌شود، با احتیاط و ترس و لرز دست به كاری می‌زند. در جمهوری اسلامی و راستش در همه جا كه نیروی كار كارگر خرید و فروش می‌شود، كارگران ناچارند برای حل و فصل هر موضوعی با كارفرما به حربه اعتصاب متوسل شوند. كارگر برای گرفتن حقش باید اعتصاب بكند. اعتصاب كارگران كشت و صنعت كارون شوشتر آئینه تمام نمای این واقعیت است. پول هنگفتی كه حاصل دسترنج و عرق جبین خود این كارگران است، در حساب كارفرماست و تا كارگران اعتصاب نكنند، این پول را كارفرما به كارگران پرداخت نمی‌كند!
موضوع دیگر اینكه، همچنانكه در این اعتصاب مشخص هم معلوم است، كارگران در اعتصاب به قدرت خود پی می‌برند و قدرت اعتصاب را نیز در عمل متوجه می‌شوند. بر خلاف ادعای جیره خواران كارفرماها، اعتصاب چیزی نیست که كارگران به دلخواه به استقابلش بروند، بلكه تنها سلاح كارگران در دفاع از خود است.

اتحاد كارگران
مسئله اتحاد كارگران كه در این اعتصاب هم بطور واضحی قابل مشاهده است، اعتصاب یكپارچه ٤٠٠٠ كارگر است. اگر ٤٠٠٠ نفر بطور همزمان دست به یك كاری بزنند، صدایشان بسیار رسا خواهد بود. دوست دارم در این باره به یك مثال که البته به موضوع دیگری در کانادا مربوط است اشاره کنم. در خبرهای ورزشی هفته گذشته، خبر شورش طرفداران تیم هاكی روی یخ شهر ونكوور كانادا جلب توجه می‌كرد. پلیس این شهر از چند هفته قبل خود را برای مقابله با این شورش آماده می‌كرد. حدود ١٥ سال پیش هم شهر ونكوور شاهد یك چنین شورشی بود. و پلیس با به اصطلاح درس گیری از آن تجربه، آماده‌تر به استقبال شورشیان می‌رفت. اما از آنجا كه تعداد شورشیان بیش از آنی بود كه پلیس بتواند جلویش را بگیرد، آنها برای لحظاتی مركز شهر را به كنترل خود در آوردند و نزدیك به ١٥ ماشین و از جمله ٢ ماشین پلیس را نیز به آتش كشیدند. مغازه‌های بسیار زیادی غارت شدند. قصد من نقل و تحلیل خبر فوق نیست؛ قصدم اشاره به تعداد شركت كنندگان در این رویداد است. موضوع فوق بالاخره فیصله یافت و روز بعد شهر به حالت عادی خود برگشت. اما مسئله اعتراض كارگران به موضوعات برحقی كه كسی نمی‌تواند با بهانه‌های واهی از آنها طفره برود و از روزها قبل بر علیه آن در رسانه‌ها رجز بخواند، اگر با اعتراض ٤٠٠٠ كارگر مواجه شود و اگر جواب مثبت نگیرد، به حالت عادی برنمی گردد. به نظر من همان موضوعی كه باعث پیروزی كارگران پتروشیمی ماهشهر شد، نقطه امید اعتصاب كارگران "شركت كشت و صنعت كارون شوشتر" هم هست. اتحاد كارگران! مكانیزمی كه این همه كارگر را متحد كرده و بطور همزمان و یكدل به اعتصاب كشانده است در اینجا مد نظرم نیست، بلکه تاکیدم اینست که مسئله اتحاد كارگران و عزم جزم آنها برای پیگیری خواستشان مهمترین مسئله‌ای است كه به كارگران این شركت را قادر کرد به یك اعتصاب تعرضی قدرتمندی دست بزنند.

پیگیری مطالبات
موضوع دیگری كه باز هم این اعتصاب را از بسیاری از اعتصابات دیگر متمایز می‌كند، مسئله پی گرفتن خواستی است كه كارگران به خاطر آن در اول مه امسال هم اعتصاب كرده بودند. اگر یكصد هزار تومان را بشود پرداخت، كارفرما حق ندارد یكطرفه بر این موضوع نقطه پایانی بگذارد. كارگران باید حق داشته باشند در این باره حرفی بزنند.
موضوع دیگر اینست که این شركت آنقدر پول داشته است كه بتواند یكصد هزار تومان مربوط به طرح طبقه بندی مشاغل را اضافه بر دستمزد به کارگران بپردازد، پس تاكنون این پول را از آنها دریغ كرده است. پس کارفرما به کارگران دروغ گفته است. كارگران اكنون قدمی را كه می‌توانند بردارند و به آن فكر كنند، این است كه كارفرمائی كه این چنین به آنها دروغ گفته و از وجود این پول به آنها چیزی نگفته، چه چیز دیگری را از آنها قایم می‌كند؟! به نظر من اینجاست كه كارگران باید بطور جدی مسئله داشتن تشكل كارگری را پیگیری كنند و مصمم باشند كه این تشكل حساب و كتاب شركت را بررسی كند. این یك موضوع بسیار جا افتاده‌ای است كه كارگران حق داشته باشند از دخل و خرج یك شركت اطلاع داشته باشند!

فعالین كارگری
وقایع اجتماعی زمینی در خلاء صورت نمی‌پذیرند. در مورد این اعتصاب معین هم فعالینی كارگران را سازمان داده و به این اعتصاب كشانده‌اند. باید به رهبران و فعالین كارگری‌ای كه این اعتصاب را سازماندهی كرده‌اند، دست مریزاد! گفت. بقول آن ضرب المثل فارسی نان را باید تا تنور داغ است، چسباند. كارگران با اعتصاب اول ماه مه شان توانستند عقب نشینی‌هائی به كارفرما تحمیل كنند. تا مزه شیرین این پیروزی از دهان كارگران نیافتاده است، باید به فكر اعتصا�
� دیگری برای تحمیل عقب نشینی‌های بیشتری به كارفرما بود. این حسابهای دقیق را فعالین كارگری با درسگیری از تجاربشان بخوبی دنبال می‌كنند.

قدم بعدی
در این یكسال گذشته شاهد اعتصابات كارگری قدرتمند و مهمی بوده‌ایم. اعتصاب كارگران پتروشیمی‌های ماهشهر، اعتصاب كارگران پتروشیمی تبریز، اعتراض كارگران ایران خودرو به دنبال جان باختن تعدادی از همكارانشان، اعتصاب متحدانه كارگران كارخانه ساسان، اعتصاب كارگران پالایشگاه آبادان و غیره. بدون شك اعتصاب كارگران شركت كشت و صنعت كارون شوشتر، در زمره این اعتصابات مهم قرار می‌گیرد. آنچه كه شكست و عقب نشینی كارفرماها و دولتشان را در برابر این اعتصابات و كل جامعه تثبیت خواهد كرد، كانالیزه و متحد شدن این اعتصابات است. جمهوری اسلامی ممکن است قدرت خفه كردن یك اعتصاب ایزوله و جدا افتاده را داشته باشد؛ اما بسیار بعید است كه دولت ضعیفی مثل جمهوری اسلامی، كه اختلاف و جنگ درونی جناحهای آن در مقابل قدرت مردم سرنگونی طلب تشدید شده و حتی چپاولگری و دزدیهای همدیگر را مرتب رو میکنند، بتواند در برابر اعتصابات متحد و قدرتمند كارگران دوام بیاورد. باید به این سمت حركت كرد.
٢٠ ژوئن ٢٠١١