نظامی و پلیسی کردن فضای کردستان به نفع جمهوری اسلامی است

مردم کردستان در طول بیش از سه دهه جنبش انقلابی و اعتراضی شان علیه جمهوری اسلامی و برای آزادی و رفاه و حرمت انسانی، با حمله نظامی و تحمیل یک جنگ نابرابر به مردم شهر و روستاهای کردستان و بمباران و  کشتار و اعدام های دستجمعی روبرو بوده است.

با تصرف نظامی شهر و روستاهای کردستان، مقاومت مسلحانه نیروهای مسلح مردمی و احزاب سیاسی به عقب نشانده شد و کردستان هم مانند سایر نقاط ایران به منطقه امن برای سرمایه داران و طبقات دارا برای انباشت سرمایه در نتیجه استثمار وحشیانه کارگران بر اساس قوانین جمهوری اسلامی، تبدیل شد.
با وجود این، جمهوری اسلامی به بهانه "امنیتی بودن" منطقه کردستان، همواره فضای پلیسی و نظامی و  تعقیب و دستگیر و اعدام مردم آزادیخواه و سرکوب کارگران معترض را نگه داشته و ادامه داده است.
در سالهای اخیر جریانات مذهبی و قومی هم در بیشتر پلیسی و نظامی کردن فضای جامعه کردستان نقش قابل توجهی ایفا کرده و در این باره دست جمهوری اسلامی را برای تداوم سرکوب عریان باز نگه داشته اند.  
این جریانات ارتجاعی با فعالیتهای تروریستی، عملیاتهای انتحاری، کشیدن عملیاتهای نظامی به خیابان های شهرها و محل های کار و زندگی مردم، و اخیرا تهدید فعالین مدنی صرفنظر از هر گرایشی که دارند تحت عنوان مزدوران رژیم و غیره، عملا به تداوم اهداف سرکوبگرانه رژیم خدمت کرده و می کنند. مردم کردستان با  لیستی از این جریانات، از سلفی ها و جماعت توحید و جهاد، وابستگان القاعده، حزب حیات کردستان (پژاک) و دارو دسته های گوناگون قومی و مذهبی دیگر، آشنا هستند. جریاناتی که فضای جامعه و محلات کار و زندگی مردم را آلوده کرده و به جمهوری اسلامی امکان و بهانه داده و می دهند تا از آب گل آلود ماهی بگیرد و به سرکوب اعتراضات مردم تداوم بخشد. با هر تحرک تروریستی، خیابان ها و محلات شهرهای کردستان به محل تاخت و تاز نظامیان و پاسداران و ماموران وزارت اطلاعات تحت نام سربازان گمنام امام زمان و … تبدیل می شود.
علاوه بر این ها، جمهوری اسلامی خود از این فضا و موقعیت استفاده و از طریق وزارت اطلاعات، گروه های تروریستی را سازمان داده است. این گروه ها ضمن ایجاد شبکه های قاچاق مواد مخدر وپخش آن در میان جوانان و خرید و فروش اسلحه، شبانه روز به تعقیب جوانان و ترور مردم مبارز و کشتار زحمتکشانی که از طریق خرید و فروش کالا درمرزهای کردستان به کسب و کار مشغولند، می پردازند.
علاوه بر این ها، جمهوری اسلامی به بهانه تعقیب افراد مسلح این جریانات، هر از گاهی با بمباران و توپ باران مناطق مرزی کردستان ایران و عراق، از زحمتکشان ساکن این مناطق قربانی می گیرد. در آخرین مورد این حملات، تعدادی از زحمتکشان منطقه مرزی کردستان عراق کشته و زخمی و یا مجبور به ترک محل های کار و زندگیشان شده اند.

کارگران و مردم زحمتکش کردستان در مبارزه و اعتراض و مقاومت در مقابل ستمگری و سرکوبگری های جمهوری اسلامی کم نیاورده اند. درتمام این سال ها، رژیم اسلامی سرمایه داران، با تجمعات و تظاهرات و اعتصاب عمومی توده ای تا اعتصابات مکرر کارگری برای احقاق حقوق و آزادی و رفاه و علیه دست درازی های سرمایه داران به حقوق شان، روبرو بوده است.
تحرکات ارتجاعی جریانات قومی و مذهبی در واقع مخل فضای مبارزاتی و اعتراض و حق طلبی کارگران و مردم زحمتکش، زنان برابری طلب و جوانان و روشنفکران آزادیخواه و نهادهایشان است. کارگران و زحمتکشان کردستان بخصوص در شهرهای بزرگ مانند سنندج، مهاباد، سقز و…، در واقع همزمان با دو دشمن متخاصم یکی جمهوری اسلامی و دیگری جریانات ارتجاعی قومی و مذهبی در لباس دوست، طرف حساب هستند.
عملیات تروریستی در شهرهای سنندج و مهاباد، مانورطرفداران القاعده تحت نام برگزاری نماز میت برای عصامه بن لادن در شهر سقز، برگزاری نمازهای جمعه از جانب ملاهای طرفدار القاعده در مناطق بوکان و مریوان در لباس ریاکارانه مخالفت با رژیم، اما در واقع تهدید مردم و بویژه تنگ کردن فضای انسانی به خانواده ها و تحریک عقب ماندگی و ارتجاع مذهبی علیه زنان، دام گذاشتن و کشاندن جوانان ناآگاه به صفوف خود، کشاندن کودکان ونوجوانان به مدارس قرآن و تبلیغ و تشویق حجاب و زن ستیزی و…، از جمله این تحرکات ارتجاعی و ضدانسانی اند. به این تحرکات مخرب می توان دعواهای خانوادگی میان این جریانات قومی و مذهبی را اضافه نمود. لشکر کشی دارو دسته های طرفدار مفتی زاده به یکی از روستاهای منطقه بوکان علیه ملایان و موعظه گران سلفی یک نمونه این دعواهای خانواده مرتجعین است.

جامعه کردستان با تاریخ درخشان مبارزه طبقاتی و مبارزه سیاسی و آزادیخواهانه، بهیچوجه شایسته حضور و عروج جریانات قومی و مذهبی نیست. یک شرط پیشروی مبارزه آزادیخواهانه و حق طلبانه کارگران و مردم علیه جمهوری اسلامی، تلاش برای پاک کردن جامعه کردستان  و شهرها و مناطق آن از وجود جریانات ارتجاعی مذهبی و قوم پرست  است.
مردم کردستان همزمان با مبارزه آزادیخواهانه و حق طلبانه شان علیه جمهوری اسلامی، می بایست جامعه و شهرها و روستاها و محل های کار و زندگیشان را از مرتجعین قومی و مذهبی و جریانات تروریست و باندسیاهی مصون دارند. این جریانات باید در میان مردم طرد، منزوی وحاشیه ای شده و امکان مانور و فعالیت مخرب از آنها گرفته شود.
کارگران و تشکل های مستقل کارگری، فعالین و رهبران کارگران، توده های مردم زحمتکش، روشنفکران آزادیخواه و جوانان و زنان برابری طلب نباید از این خطر و سموم انگلی غافل شده و هر اندازه توهم به آن ها را در میان بخش های عقب مانده جامعه که گویا این جریانات علیه جمهوری اسلامی هستند، بزدایند و افشا کنند.
مبارزه با ارتجاع قومی و مذهبی و تحرک�
�ت تروریستی و تبلیغات قوم پرستانه و سنی گری و ضدیتشان با آزادی و مدرنیسم و رفاه طلبی، زن ستیزی و پخش خرافات، جزیی از مبارزه طبقاتی کارگران علیه سرمایه داران و مبارزه آزادیخواهانه و حق طلبانه علیه جمهوری اسلامی، این نماینده طبقات دارا و منشا ارتجاع و خرافات است.
کارگران، مردم زحمتکش، زنان برابری طلب، جوانان و روشنفکران مترقی و آزادیخواه!
جریانات ارتجاعی قومی، مذهبی (سنی گری- سلفی …) و تروریستی، از موانع جدی بر سر راه یک مبارزه واقعی سر راست، رودررو، اجتماعی و کارگری و توده ای شماعلیه سرمایه داران و رژیم هستند. این جریانات جایی در میان شما ندارند. جامعه مبارز، سالم، انساندوست و آزادیخواه و برابری طلب خود را از این انگل ها پاک و مصون بدارید.