خانه > شورای دانشجویان و جوانان چپ ایران > پیرامون دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو

پیرامون دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو

ژوئیه 24, 2011

فراخوانِ مشترک

 شورای دانشجویان و جوانان چپ ایران و هیئت تحریریه​ی نشریه​ی آلترناتیو

بر سرِ پیمان با آرمان رهاییِ مردم

پیرامون دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو

 

بسیار نادرند هنرمندان و نویسند​ه​گانی که هویت هنری­شان پیوندی ناگسستی و عمیق با زنده​گیِ مردم و روح عصیان­گری و شورش زمانه­شان دارد و بدون شک سرآمدِ چنین نویسنده​گانی در تاریخ ادبیات معاصر ایران احمد شاملو است. شاملو این چهره​ی جاودانه​ی ادبیات ایران که سراسر حیات شاعری و فکری­اش جز تلاش برای آزادی و جز بازتاب رنج­ها و امیدها و پیکارهای انسان نبود؛

 همو که روح زیبایی و ظرافت ادبی را در شکلی یگانه با مفاهیم والای انسانی درآمیخت و در سطر سطرِ شعرها و دفترهای­اش از رهایی آدمی و جهانی شایسته​ی او سخن گفت. انسانِ شعر شاملو نشانی از "انسان کامل" و "خلیفه​ی الله" ادبیات سنتی و عرفانِ ایرانی-اسلامی نداشت و هرگز تجسم "خیر و زیباییِ" گژدیسه و دروغینِ نظم حاکم بر جهان معاصر نبود. انسانِ شعر شاملو خودِ درد بود، از جنس بچه­های اعماق و دختران دشت، انسانی صد در صد زمینی که اگر غم نان­اش نبود شاه بیت قصه­های شاعر بود و در عین حال انسانی بود به دشواری وظیفه. شعر بامداد اما در زمانه­ای بالید و برآمد که رپ​رپه طبل­های خون در چیتگر و غرش ببرهای عاشق از دیلمان به گوش می­رسید و طوفان انقلاب دست به کار زاییدن کودکانِ ناهم​گون بود و شاملو و شعرش به رسم"حقیقت ادبیات" نمی­توانستند از این مردم بی­لبخند و دل به دریا افکنان­اش جدا باشند و این شد که شعر بامدادِ ستاینده​ی عشق و نبرد از ابراهیمِ در آتش گفت و از آیدا در آیینه، از پرنده نوپرواز گفت و شاخه­ای که در سیاهیِ جنگل به سوی نور فریاد می­کشید. آری شعر شاملو صیقل دهنده​ی سلاحِ آبایی برای روز انتقام شد و هم​راهِ چندین هزار جنگلِ شاداب ناگهان از زمین رویید. شاعر اما در روزگار غریبی که چهره​ی آبی عشق پیدا نبود در کتاب جمعه و کتاب کوچه­اش باز از مردم و از پایداری­شان گفت و لحظه­ای دم​خورِ ابلیسِ پیروزمست و گاوگندچاله​دهانان­اش نشد تا شعرش چو ققنوسی در باران بر فراز تاریخ مردم به پرواز درآید و جاودانه شود.

در دوازدهمین سال​گردِ درگذشت بامدادِ شاعر و در روزگاری که هنوز خونِ خورشید بر سنگ​فرش­های خیابان نخشکیده است و خشم کوچه در مشت­ها گره کرده و چخماق­ها کنار فتیله بی طاقت­­اند، با حضور بر مزارش با او و شعرش پیمانِ ماندن بر آرمانِ رهایی مردم می­بندیم.

وعده​ی ما دوم مرداد ماه بر مزار احمد شاملو،شاعر آزادی.

 

شورای دانشجویان و جوانان چپ ایران

 هیئت تحریریه​ی نشریه​ی آلترناتیو

اول مردادماه1390