چند کلمه به مناسبت ٢٨ مرداد ۵٨ سالروز فرمان حمله خمینی به کردستان

مردم انقلاب کردند تا با سرنگون کردن رژیم شاه به آزادی و برابری دست پیدا کنند. مردم ایران با قیام سال 57 کوشیدند که حقوق پایمال شده و حرمت انسانیشان را احیا کنند. مردم انقلاب کردند که یک زندگی شایسه انسان امروز را بسازند  اما این مسئله بوقوع نپیوست. دولتهای غربی و آمریکا از گور برخاسته ای بنام خمینی را علم کردند تا در مقابل انقلاب، در مقابل آزادیخواهی و در مقابل آرمانهای انسانی این انقلاب قرار دهند.

مردم انقلابی کردستان هم مانند کارگران و زحمتکشان سراسر کشور با آن قیام عظیم انسانی و در آن موقعیت انقلابی در تلاش برای تحقق همین خواستها در به ثمر رسانیدن انقلاب نقش ارزنده ای ایفا کردند وبا تمام قوا در این انقلاب و برای سرنگونی رژیم سلطنت شرکت کردند.
مردم کردستان از همان روزهای اول انقلاب 57 رژیم اسلامی  را اساسا به رسمیت نمی شناختند اگر در ایران نظام تازه بدوران رسیده اسلامی توسط  گله های آخوند در مساجد و غیره توانسته بودند نیرویی را دور خود جمع کنند و توسط ارتش تازه اسلام شده و فاشیسم حزب الله شروع به سرکوب انقلابیون و نهاد های انقلابی کنند، در کردستان به یمن یک جنبش انقلابی، چپ و رادیکال این امکان را نداشتند وفضای کردستان عملاً فضای چپ بود و با طرحِ  مشخصِ خواستهایش عرصه را به جریان اسلامی خمینی و نمایندگانش تنگ کرده بود. در کردستان تحول نوینی که صدای انقلاب 57 را نمایندگی می کرد در راه بود که هر روز با شعارها و خواسته هایش انقلابی تر و رادیکالتر می شد به حرکت خود ادامه می داد. شعار آزادی برابری سر لوحۀ همه تراکتها و همه اعتراضات شده بود.شعار های دیگر مانند کار برای کارگر، زمین برای برزگر،آزادی برای روشنفکر، کارگر، برزگر، روشنفکر اتحاد اتحاد  و پیوندتان مبارک در تمام تظاهراتها و میتینگ ها طنین انداز بود. در همان اوائل انقلاب این شعارهای مردم کردستان بخصوص مردمِ  شهرسنندج بود. این شعارها وسیعاٌ توده گیر بود و صف کارگران و زحمتکشان و جریانات و سازمانهای چپ و رادیکال را از صف یک جریان حاشیه ای و منزوی مذهبی  جدا می کرد. این شعارها بر خاسته از آمال و آرزوهای مردم کردستان بود که در صفوف تظاهراتهای دهها هزار نفره مردم مداوما تکرار می شد. این فضای رادیکال، توانست بسرعت  شهر و روستا را بهم پیوند دهد. جامعه بشدت آبستن تغییر بود. شرایط و موقعیت تاریخی مهمی برای تحولی عظیم پیش آمده بود که کارگران و زحمتکشان کردستان  بخصوص کشاورزان علیه ملاکین در آن احساس قدرت می کردند. کردستان در واقع مرکز انقلاب و سنگر انقلاب ایران شده بود. بسیاری از رهبران سازمانها و احزاب و هم چنین شخصیتهای چپ و کمونیست به کردستان می آمدند تا در تقویت اهداف و آرزوهای واقعی انقلاب نقش خود را ایفا کنند. از مقطع  22 بهمن 57 تا 28 مرداد 58 کردستان عملا به کانون ادامه انقلاب در ایران تبدیل شده بود.
نظام اسلامی از وحشت ادامه انقلاب 57 در کردستان به هراس افتاده بود و تاب تحمل دیدن چنین وضعی را نداشت. خمینی جنایتکار برای باز پس گرفتن  این دستاوردها با این بیان سرکوبگرانه علیه آرزوهای انقلاب مردم فرمان حمله به کردستان را در روز 27 مرداد 58 صادر کرد. او در بخشی از پیامش چنین گفت:

"از اطراف ایران گروههای مختلف ارتش و پاسداران و مردم غیرتمند تقاضا کرده اند من دستور بدهم سوی پاوه رفته و غائله را ختم کنند.من از آنان تشکر می کنم وبه دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار می کنم، اگر با توپها و تانکها و قوای مسلح تا 24 ساعت دیگر بسوی پاوه حرکت نشود من همه را مسئول می دانم" .
بعد از ظهر همان روز 27 مرداد در شهر قم نمایندگان مجلس خبرگان به دیدن او می روند و او در سخن رانی اش در حضور آنان مردم کردستان را اشرار، فاسد، خرابکار می خواند و چنین می گوید:
" مرزها را آزاد کردند، قلمها را آزاد کردند، گفتار را آزاد کردند، احزاب را آزاد کردند، به خیال اینکه آنها یک مردمی هستند، اینها خراب کارند، دیگر با این اشخاص نمی شود با ملایمت رفتار کرد. اینها یک جمعیت خرابکارند، یک جمعیت فاسد هستند، اینها را ما نمی توانیم که بگذاریم که هر کاری که دلشان می خواهد بکنند. حالا هم اعتراض کرده اند که خود شماها دارید این کارهارا می کنید. نظیر آنها که پریروز و چند روز پیش آن خرابکاری را کردند. خودشان ایجاد غائله می کنند بعد گردن مردم می گذارند. یک چنین مردمی هستند، با اینها باید با شدت رفتار کرد و با شدت رفتار می کنیم".
این سخنرانی در ساعت 8 شب از رادیو و تلویزیون رژیم اسلامی پخش شد و صبح روز 28 مرداد روزنامه های دولتی آنرا به چاپ رساندند.
در همان روز سپاهیان اسلام از قبیل مجاهدین انقلاب اسلامی، فدایان امام یا کفن پوشان، دانشجویان خط امام، سیاهجامگان، اوباشان و قداره بندان همراه ارتش و ژندارمری تازه اسلامی شده، بسوی کردستان سرازیر شدند. ستونهای ارتش وسپاه گسیل شد و با هر امکانی که داشتند از زمین و هوا به مردم حمله کردند تا انقلاب را سرکوب کنند  و خلخالی جلاد هم از طرف خمینی  بعنوان حاکم شرع اختیار تام را گرفته و برای قصابی کردن مردم کردستان راهی این دیار شد واز جنوب تا شمال کردستان شروع به اعدام های دسته جمعی  شریفترین انسانها کرد. ماه مرداد یاد آور این تهاجم وحشیانه علیه مردم کردستان و علیه انقلاب مردم در سراسر کشور است. رژیمی که طی 32 دو سال از موجودیتش فقط با زور کشتار و گرفتن جان دهها هزار انسان تاکنون توانسته است سر پا بماند. اما انقلاب مردم ایران برای سرنگونی جنایتکارترین حکومت تاریخ معاصر بساط اوباشان حکومت اسلامی را برای همیشه به زباله دان تاریخ خواهد فرستاد. زنده باد انقلاب.