ما و ٩٩ درصدی ها (٢)

ما و ٩٩ درصدی ها (٢) – شعار لغو سرمایه داری٬ یك دستاورد بزرگ 

شعار "لغو سرمایه داری"٬ یك دستاورد٬ یك عبارت مبهم

 

بعید میدانم ٦ هفته پیش كسی میتوانست تصور كند كه امروز شعار "لغو سرمایه داری" به یك عبارت عادی و نقل زبان جامعه آمریكا تبدیل شود۔ مهد بازار آزاد سرمایه داری جهان٬ بزرگترین اقتصاد تك دولتی جهان٬ سردمدار كمونیست كشی جهان بخاطرعدم تاب اهانت به ساحت مقدس سرمایه امروز دارد فریادهای "الغای سرمایه داری" را در مقابل بزرگترین بازار بورس و سرمایه مالی جهان در مركز شهر نیویورك قورت میدهد۔ صرف این امر یك دستاورد شعف انگیز است۔ اینكه نه تنها ٩٩ درصدی ها این عبارت را بكار میبرند٬ بلكه سیاستمداران و رسانه های عمومی عوامفریب نیز "سرمایه داری بد است" را انتقاد طبیعی فقرا بشمار میاورند٬ بخودی خود یك دستاورد مهم جنبش اشغال وال استریت  است۔

 

منتقدین به جامعه سرمایه داری اما فقط سوسیالیستهای انقلابی نیستند۔ اصلاح طلبان این نظام از جمله میلیاردرهایی مانند وارن بافت و جورج سوروس نیز منتقدین نظام و خواهان مالیات بر خود اند٬ حرص و طمع را مشكل رژیم حاكم میدانند- ناسیونالیستها از خروج سرمایه از میهن شاكی و نظام حاكم را مفسد میدانند٬ دست راستیهای تی پارتی به رهبری ران پاول خواهان لغو دولتند! برخی دیگر از مدیریت و سازماندهی جاری سرمایه داری شاكیند۔ منتقدین رنگارنگ ضد امپریالیستی از توسعه طلبی سرمایه٬ از انحصار طلبی سرمایه شكایت دارند۔ سوسیالیستهای كارگری خواهان برقراری جامعه آزاد و برابر سوسیالیستی بر روی آوارهای سرمایه داریند۔ بنابراین ضمن اینكه همگانی شدن "لغو سرمایه داری" یك دستاورد بزرگ است٬ خود این شعار هنوز از ماهیت انتقادكنندگان به سرمایه چیز زیادی نمیگوید یا حداقل مبنا قراردادن این شعار برای شناخت خواسته ٩٩ درصد كافی نیست۔

 

پوپولیسم كه نهایتا انتقادی از درون سرمایه داری به سرمایه داری است از طریق تفسیر این شعار به یكی از اشكال بالاست كه میتواند جنبش ضد سرمایه داری را از درون خنثی و از گزند یك انتقاد رادیكال و ریشه ای به سرمایه داری مصون نگه دارد۔ "همه با هم بیاییم از انتقاداتمان یك مخرج مشترك بگیریم"٬ در اصل یعنی سر رادیكالیسم ٩٩ درصدی ها را بریدن چون مابقی گرایشات علیرغم پز "ضد سرمایه داری" شان مشكل بنیادی با سرمایه داری ندارند۔ در عوض باید گفت هر خطی باید راه حل خودش را روشن و صریح مطرح كند۔ مخرج مشترك نداریم۔ یا این ٩٩ درصد راه حل شما را میخرند یا راه حل ما را۔ عملا اما سازمانهای چپی كه مبتكر جنبش ٩٩ درصدی ها شدند٬ خودشان شعارهای رادیكالشان را غلاف كردند مبادا "مردم به كلمات سوسیالیسم و انقلاب حساسیت" داشته باشند۔ این یعنی غلبه گرایش راست۔ این یعنی پوپولیسم منحط۔

 

خواسته‌های مشخص و روشن و بلافاصله جنبش

 

در نظر اول٬ آنچه گرایشات مختلف سیاسی را از هم تمیز میدهد افق آنهاست٬ بعنوان مثال سوسیالیسم یا سوسیال دمكراسی یا دمكراسی یا برگشت به دوران "طلا بجای دلار" یك قرن پیش. اما آنچه هم گرایشات سیاسی را از یكدیگرتمیز میدهد٬ هم آنها را بلافاصله مورد قضاوت عموم قرار میدهد و ریشه پوپولیسم را میخشكاند طرح خواستهای روشن و بلافاصله است. خواستهای كنكرت حلقه واسط سطح جاری مبارزات مردم با سطح بالاتراز آن است. از طریق طرح این خواستهاست كه گرایش رادیكال جنبش ٩٩ درصد٬ مانند گرایش كمونیسم كارگری٬ به یك كمونسیم پراتیسین٬ رادیكال و در عین حال محبوب و همگانی تبدیل و در تمایز با سایر گرایشات درون جنبش به قضاوت عموم گذاشته میشودـ

 

اگر به برجسته‌ترین اعتراضات ٣ سال گذشته در آمریكا نگاه كنیم این‌وقایع را میبینیم: كارگران در و شیشه سازی شیكاگو در انتهای سال ٢٠٠٨ كارخانه را بدلیل تعطیل آن از طرف كارفرما و لاجرم بیكارشدنشان اشغال كردندـ خواست اصلی این كارگران اشتغال بودـ شورش اوكلاند كه جرقه اش را كشتن  اسكار گرانت توسط پلیس زد٬ یك شورش علیه فقر بودـ تا ماه مه ٢٠١٠ قریب بر ٤٠ ملیون نفردر آمریكا دریافت كنندگان كوپن غذایی بودندـ این رقم امروز بسیار بالاتر است۔ خودكشی های متعددی بخاطر از دست دادن مسكن٬ كه خود پیامد بیكاری بوده است صورت گرفته است. اعتراضات كارگران ویسكانسین در فوریه و مارس امسال بر سر حذف حقوق اجتماعی خصوصا حقوق معلمان صورت گرفت۔ وام تحصیلی عملاً به یك مانع برای ادامه تحصیل جوانان و یا بدوش كشیدن یك بار مالی سنگین پس از تحصیل تبدیل شده است٬ فقدان بیمه درمانی رایگان و همگانی٬ حتی پس از مختصر رفرم هیئت حاكمه جاری٬ یك معضل عظیم جامعه آمریكاست. سیلی از یادداشتهایی كه پس از بروز جنبش ٩٩ درصدی ها در اینترنت دست بدست می‌شود این خواستهای بلافصله را تاكید و در دستور قرار میدهد:

 

١) كار برای همه ـ حداقل دستمز توسط نهادهای كارگری تعیین می‌شود

٢) مسكن برای همه و با كیفیت بالا٬ با مخارج ماهانه ای برابر با ٢٠ درصد درآمد ماهانه یا رایگان در صورت نداشتن درآمد۔ منظور از مسكن "پناهگاه" نیست بلله مسكن معمول جامعه با تمام امكانات عالی از جمله آب و برق و تلفن و اینترنت رایگان

٣) بیمه بیكاری مكفی و قابل پرداخت تا هنگام یافتن یك شغل ـ مبلغ پرداختی توسط نهادهای كارگری تعیین می‌شود

٤) بیمه درمانی همگانی رایگان و با كیفیت عالی ـ لغوبلافصله تمام بدهیهای جاری درمانی

۵) حق تحصیل همگانی٬ رایگان و در هر سطحی و با كیفیت بالا ـ لغو تمام بدهیهای جاری تحصیلی

٦) مهد كودك رایگان٬ همگانی و با كیفیت عالی

٧) امكانات رفاهی ریگان و همگانی و عالی برای سالمندان٬ بازنشستگان و كسانیكه كه بهر دلیل توانایی كاری ندارند

٨) لغو مجازات اعدام و حبس ابد

 

توجه داشته باشید كه این خواستها بمعنای «لغو سرمایه داری» نیست. بلكه تعریف مشخصی از یك زندگی شرافتمندانه بر پایه امكانات مادی ایست كه ٩٩ درصدیها همین امروز خالق آن اند. با طرح این خواستها ما عملا نشان میدهیم كه جهت گیری ما ضد سرمایه داری٬ رادیكال و سوسیالیستی است چون منافع ٩٩ درصد را در این خواستها منعكس كردیم۔ اثبات این ادعا ساده است۔ اولا٬ آیا كسی حتی برای یك صدم ثانیه این خواستها را با خواستهای ثروتمندان تداعی میكند؟ در ثانی٬ آیا كسی شك دارد كه عكس العمل اوباما به این خواسته ها چه خواهد بود؟ او احتمالا میگوید: "شوخی میكنید" یا اگر بخواهد ادای همدردی را دربیاورد میگوید: "خودم را در رویای شما سهیم میدانم اما واقعیت این است كه —"۔ بعبارت دیگر٬ این خواستها حلقه واسط سطح جاری مبارزات مردم٬ بیان خواسته های بلافاصله اشان٬ با حلقه بعدی یعنی "لغو سرمایه داری" است۔  

 

زمینه تشكیل حزب كمونیستی كارگری

طرح این خواستها در كنار نقد گرایشات دیگر٬ نظیر هجوه «ختم دولت» از طرف تی پارتی كه متأسفانه درون جنبش ضد سرمایه داری گوش شنوا پیدا كرده است و همچنین نقد «مالیات بر ثروتمندان» از جمله اقداماتی است كه گرایش كمونیسم كارگری را از سایر گرایشات تفكیك و زمینه تشكیل یك حزب كمونیستی كارگری را فراهم میكندـ

 

ما در این زمینه هم میتوانیم خوراك تئوریك به جناح رادیكال این جنبش باشیم و هم در سطوحی مشخص٬ مثل نقد «مالیات بر ثروتمندان» به این گرایش یاری برسانیم.

 

ادامه دارد ـــ

قسمت اول:

http://rowzane.com/fa/articles-archiev/111-misc/8077-1390-07-23-13-06-16.html