پس از پایان حکومت هیتلر١٩٤۵،نظام اسلامی ایران فاشیسم را معنا کرد!

امروزه فاشیسم واژه ای است برای تعریف حکومتهایی  مثلِ حکومت آدلف هیتلر آلمان ، حکومت بنیتو موسولینی ایتالیا و حکومت روح الله خمینی ایران و هر نوع حکومتی از این دست. دو حکومت قبلی در سالِ 1945 سر نگون شدند و رهبران آن یکی خود کشی کرد و دیگری توسط ضد فاشیستهای ایتالیا تیر باران گردید، امّا با فواصل تاریخی مشخص، فاشیسم اسلامی هنوز از جامعه قربانی می گیرد.  وقتی  پدیده ای به نام فاشیسم اسلامی در بین روشن فکران  جامعه مطرح می شود یا از این نام استفاده می شود، هیولایی در ذهن انسان مجسم می گردد که، کارنامه 33 ساله اش روح و مظهرِ فاشیسم را نمایندگی  و به آن  معنا می بخشد.

فاشیسم یعنی ایجاد وحشتِ سازمان یافته و اعمال کنترل برعرصه های حیات اجتماعی،  یعنی بی رحمی، بی مروتی، بی حرمتی به شهروندان، یعنی  انحصار قدرت و ترور منتقدان، یعنی نظامی کردنِ سیاست، فرهنگ، اقتصاد و اجتماع، یعنی خشونتهای علنی وخیابانی برای ترس و زهر چشم گرفتن از جامعه و خشونت علیه احزاب و سازمانها و مخالفان و منتقدان و  قلع و قمع کردنِ رسانه ها، ضد یت با کمونیسم، سوسیالیسم و آزادی!

آنچه که برای فاشیسم و رهبران فاشیستها،  یعنی هیتلر و موسولینی  مهم بوده است و در نوشته های خود  روی آن تأکید کرده اند، دقیقا جوجه رهبران فاشیسم اسلامی ایران هم در این کشور  آنرا پیاده کرده اند و آن  این دو مسئله است،یکم، مخالفتِ شدید با  عقل و آگاهی مردم.  دوّم،  فرهنگِ مردم  وعمل آنها و تمام شئونات  حیاتی تک، تکِ افراد باید تحت کنترل شدید دولت قرار بگیرد. نظام اسلامی ایران بر بستر این دو مسئله بنا شده است.

چه فرقی بین کشتار صد هزار نفره در دهه شصت بدست فاشیسم اسلامی ایران با هیلوکاست وجود دارد. چه فرقی در بین خاوران و بوخن والد آلمان وجود دارد؟ غیر از تاریخ بوقوع پیوستن این جنایتها!

 

؟ برخی از قربانیان هولوکاست در اردوگاه بوخن‌والد آلمان نازی.

 خاوران

 

حرکت احمدرضا شفیعی مسئول کمیته انتظامی ستاد تسهیلات سفرهای نوروزی در شهر اصفهان .تأکیدی بر این مکتب و این قانون نژاد پرستانه و ضد بشری است.این اقدام جنایتکارانه، یعنی جلو گیری از پناهجویان افغانی به پارکِ کوهستانی صفه  بزرگترین  توهین به انسانیت است، نظام اسلامی ایران باید این  چنین، رحم و عواطف انسانی را بکشد، نژاد پرستی  را این چنین تبلیغ و فریاد بزند تا بتواند فاشیسم اسلامی را نمایندگی و معنا کند. فاشیسم  جز این معنایی ندارد.

کارگران و زحمتکشان افغانی سالیان سال است که در ایران بسر می برند و هیچگاه بعنوان شهروند و به عنوان پناهنده به حساب نیامده اند و از هیچ رفاه و آرامش و آسایشی بر خوردار نبوده و نیستند.  از هر جا و مکانی زیر شدید ترین سوء ظن ها و کنترلها از طرفِ باندهای ضد انسانی این حکومت قرار دارند و بعنوان دزد، قاچاق فروش، تجاوزگر و حتی بالا بردن نرخِ بیکاری را به گردنِ آنها می اندازند و بعنوان بانیانِ جرم و جنایت در رسانه های دولتی انزجار علیه کلیت افغانیها را گسترش می دهند.

پناهجویانِ افغانی همراه بخش بزرگی از انسانها یی که از پدران افغانی و مادران ایرانی در ایران بدنیا آمده اند و در این کشور در مقابل کمترین پول و پاداش کار می کنند و بخشی از ثروت و سامان این مملکت را ساخته اند و دوش بدوشِ کارکران وزحمنکشان ایران ثروت تولید می کنند طبق قوانین قرون وسطیی اسلامی ایران از ابتدایی ترین حق و حقوق انسانی محروم هستند!

 

کارگران، زحمتکشان و مردم شریف ایران: بر اثر فشار حکومت فاشیستی اسلامی ایران  هم اکنون میلیونها نفر از فرزندان، پدران و مادران، برادران و خواهران شما در کشورهای مختلف دنیا بخصوص غرب پناهنده شده اند همچنانکه بخشی از افغانیها به آغوش شما پناه آورده اند. نگذارید که این انسانها در مقابل هجوم فاشیسم اسلامی تنها بمانند.  این رژیم   تحت هر بهانه ای این انسانها را دستگیر، زندانی و آنها کشتار می نماید. باید با همبسگی با پناهجویان شریف افغانی  نشان داد که  تجاوز گران، دزدان، جنایتکاران و آنهایی که به زور اسلحه  آسایش و آرامش را از مردم سلب کرده اند نه پناهندگان افغانی بلکه سران و مجلس نشینان حکومت اسلامی هستند. دفاع از حرمتِ شهروندان افغانی دفاع از شرافت و کرامت انسانی انسانها است.

 زنده باد انسانیت.  محمدامین کمانگر  5 آوریل 2012