خانه > مصاحبه > جنبش علیه اعدام / گفتگوی رادیو پرتو یا سلام زیجی

جنبش علیه اعدام / گفتگوی رادیو پرتو یا سلام زیجی

ژانویه 31, 2011

جنبش علیه اعدام

(بخشهایی از گفتگوی هلاله طاهری از رادیو پرتو یا سلام زیجی)

رادیو پرتو: با توجه به موج اعدامها و ادامه دستگیری ها  در سراسر ایران اعتراضات وسیعی در داخل و خارج کشور  صورت گرفته و همچنان ادامه دارد. در کردستان اما اتفاقی با شکوه و تحسین آفرین در سنندج تا این لحظه اعدام یک فعال سیاسی را به تعویق اندخته است. این، موقعیت ویژه ای به این بخش از اعتراضات علیه اعدام در ایران داده است. چه ابتکاراتی در این مورد به اجرا گذاشته شد که رژیم را مجبور به عقب نشینی کرد؟ این اتفاق سریع و یک پارچه چگونه سازماندهی شد؟

 

سلام زیجی: این درست که رژیم تا حدی مجبور به عقب نشینی شده است و این عقب نشینی نیز به همت گسترش مبارزه و حساسیت عمومی  تاکنونی جامعه علیه  اعدام تامین شده است. اما  با این حال  واقعیت این است که هنوز راه زیادی در پیش داریم که بتوانیم حربه جنایتکارانه اعدام را به عنوان ابزارسرکوب و وحشت از دست جمهوری اسلامی بگیریم. برای مواجه کردن رژیم با شکست قابل انتظار باید جامعه را در ابعاد میلیونی و گسترده علیه  جنایت هولناک اعدام و در دفاع از زندانیان سیاسی به میدان آورد. هنوز به بهانه "مبارزه با مواد مخدر" و "بزهکار"  و "دفاع از امنیت ملی" بخشی از جامعه را  فریب داده یا حداقل حساسیت را به نفس جنایت اعدام کم کرده است

با این وجود، و امروز اساس نقطه قوت جنبش علیه اعدام در این دوره و در مقایسه با سالیان پیش، در این است که  این مبارزه بعد گسترده تری بخود گرفته است، در راس آن بخشی از جامعه در داخل کشور باوجود فضا سرکوب علیه آن به حرکت در آمده اند، هرچند هنوز بنظر من طبقه ما، یعنی کارگران در حد ممکن و انتظار علیه چنین جنایتی قد علم نکرده است اما جرقه های آن را در این دوره در اقدام قابل تحسین کارگران برق سنندج در اعتراض به اعدام حبیب لطفی  دیدیم که برق شهر را به اعتراض خاموش کردند.

همچنین کارگران  و مردم آزادیخوا در سنندج و دیگر نقاط طومار صد ها نفره علیه یک حکم عدام دیگر، حبیب گل پرور، جمع اوری کرده اند.  در این خصوص "انجمن دفاع از حقو بشر و زندانیان سیاسی" نقش محوری ایفا کرده است. همچنین به عنوان فاکتور  مثبت ایندوره میتوان به نقش بستگان و خانواده  خود محکومین به اعدام اشاره کرد که با وجود تهدید و ارعاب رژیم به فشار رژیم تمکین نمیکنند و خود در صف جلو این اعتراضات قرار دارند. در بعد اجتماعی از جمله در کردستان که در اعتراض به اعدام پنج زندانی در اردیبهشت ماه اعتصاب عمومی شد رژیم را مجبور کرده است که با احتیاط  جنایت اعدام را اجرا کند.  اقدامات که در خارج کشور نیز در این راستا و علیه اعدام از سوی کمونیست ها و آزادیخواهان براه افتاده است در کنار آن فعالیتها که اشاره کردم در داخل کشور در جریان است بنظر من بیش از پیش راه توده ای و عمومی مبارزه علیه اعدام و تلاش برای توقف اجرا ضد انسانی احکام  اعدام را هموارتر خواهد کرد.

 

رادیو پرتو: چه ابتکارات دیگری را میتوان حدس زد که ممکن است برای مردم و بویژه جوانان مفید باشد تا در شرایط مشابه برای دفاع از جان شهروندان و زندانیان در بند به کار برد؟

 

 سلام زیجی: هنوز باید  برای  توده ای شدن مبارزه علیه  اعدام  تلاش بیشتر کرد. هیچ بهانه ای از رژیم برای آنجام چنین جنایتی  نباید از جانب اکثریت جامعه از جمله کارگران و آزادیخواهان پذیرفته شود. مهمترین کار تقویت این درک  و حقیقت  ساده است که اعدام انسانها  جنایت و قتل عمد و سازمان داده شده حکومت است که نباید به هیچ وجه تحمل گردد.  جامعه باید دقیقتر متوجه این مهم شود که اعدام بهر بهانه ای برای ارعاب جامعه و حفظ اقتدار جنایتکاران حاکم به وقوع می پیوندد.

 

با چنین دید و نگاهی به واقعیت اهداف پشت پرده اعدام  است که  ابتکارات اجتماعی بیشتری  نیز میتواند علیه حکم اعدام رشد کند و گسترش یابد. میشود با اعتراض و اعتصاب گسترده مانع اعدام شد، میشود با طومارهای نه چند صد نفری که چندین هزار نفری و میلیونی در سراسر ایران علیه آن ایستاد. میشود هر صحنه شنیع اعدام یا سنگسار را بر سر حکومت و مجریان آن خراب  کرد. می شود میلیونها انسان شرافتمند بریزند بیرون و نگذارند هیچ اعدامی صورت بگیرد. در این حالت و چنین موقعیتی است ما میتوانیم سخن از عقب نشینی جمهوری اسلامی و وحشت آن از دست بردن به اعدام سخن به میان بیاوریم. در غیر آن تا جمهوری اسلامی هست  ماشین اعدام و آدمکشی تداوم پیدا خواهد کرد.

 

رادیو پرتو: بطور مشخص آیا زمان دخالت و فعالیت  گروههای گارد آزادی نیست که نقش بازی کنند؟

 و اگر چنین است به طور نمونه چه کارهای میتوانند بکنند؟

 

سلام زیجی: مبارزه با تعدیات و زورگوئی و افسار گسیخته گی جمهوری اسلامی همواره یکی از وظایف و نقش گارد آزادی بوده و باید چنین باشد. از اینرو نه تنها واحد های گارد آزادی، البته با در نظر گرفتن مسائل امنیتی و تناسب قوا، باید در روند مبارزه با پدیده اعدام  نقش ایفا کنند که در بطن این نوع مبارزه و حرکت های توده ای نیز است که میتوانند  خود را گسترش دهند، واحد های جدید سازمان پیدا کند و آزادیخواهان، از جمله نسل پرشور و انقلابی و سوسیالیست جوانان را به منظور گسترش فعالیت های خود به سوی گارد آزادی ترغیب کنند .

بویژه در کردستان و در بطن  تلاش سیاسی و توده ای و زمینه قوی مبارزه علیه اعدام و اعمال تروریستی در موارد خاص و با ارزیابی درس
ت از اوضاع میتوان  صحنه یک اعدام را بر هم زد. میتوان دادستان، یا حکم دهندگان اعدام  یا عاملین اعدام مشخصی را شناسائی کرده و به مردم معرفی نموده و کیفر جنایتشان را به آنها گوشزد نمود. اما آنچه که حلقه کلیدی است و همه این ابتکارات و حرکت ها را ممکن تر خواهد کرد این است  که  بیش از پیش نفرت اجتماعی و همگانی را در سراسر ایران و در هر شهری تقویت کرده  و مبارزه علیه اعدام و دفاع از زندانیان سیاسی به یک امر  توده ای  و گسترده تر تبدیل شود.

دسته‌ها:مصاحبه